(19) و نابينا و بينا يكسان نيستند. (20) و نه تاريكىها و روشنايى. (21) و نه سايه [خنك] و باد داغ. (22) و زندگان و مردگان [نيز] يكسان نيستند. بىترديد، خدا [حق را] به هركه بخواهد مىشنواند، و تو هرگز نمىتوانى به آنان كه در گورها هستند [حق را] بشنوانى. (23) تو جز اخطاركننده نيستى. (24) همانا ما تو را كه مژده دهنده و اخطار كنندهاى به حق فرستاديم، و هيچ امّتى نبوده مگر اينكه اخطاركنندهاى در آن وجود داشته است. (25) و اگر تو را تكذيب مىكنند، كسانى هم كه پيش از اينان بودند به تكذيب پرداختند، پيامبرانشان با معجزات روشن و نوشتهها و كتاب روشنگر به سويشان آمدند. (26) سپس كسانى را كه كفر ورزيدند [به قهر خود] گرفتم. پس [بنگر كه] انكار و انتقام من چگونه بود. (27) آيا نديدهاى كه خدا آبى از آسمان نازل كرده است، پس به وسيله آن ميوههايى پديد آوردهايم كه رنگهايشان مختلف است. و بعضى كوهها داراى رگههايى به رنگهاى مختلف: سفيد و سرخ و سياه پررنگ هستند. (28) و همچنين از مردم و جنبندگان و دامها (شتر و گاو و گوسفند) رنگهاى مختلف وجود دارد. از ميان بندگان خدا تنها اهل معرفت از او بيم دارند. به يقين، خدا عزّتمند و آمرزگار است. (29) كسانى كه كتاب خدا را تلاوت مىكنند و نماز را برپا مىدارند و از آنچه روزى آنان كردهايم در نهان و آشكار انفاق مىنمايند، به تجارتى اميد دارند كه هرگز از بين نمىرود. (30) تا خدا اجرشان را به طور كامل به آنان بدهد و از فضل خود به آنان فزونى بخشد. به يقين، او بسيار آمرزنده و سپاسگزار است.