(39) اوست آنكه شما را در زمين جانشين [ديگران] قرار داده است؛ پس هركه كفر ورزد، كفرش تنها به زيان خود اوست؛ و كفر كافران در نزد پروردگارشان چيزى جز دشمنى شديد نسبت به آنان نمىافزايد، و كفر كافران جز بر خسارت آنان نخواهد افزود. (40) بگو: آيا درباره اين شريكانتان كه جز خدا مىخوانيد انديشيدهايد؟ به من نشان دهيد كه چه چيزى از زمين را آفريدهاند؟ آيا در كار آسمانها شركتى دارند؟ آيا به آنان كتابى دادهايم كه از آن [بر ادّعاى خود] دليلى دارند؟ [نه،] بلكه ستمكاران [در مورد شفاعت بتها] جز از روى فريب به يكديگر وعده نمىدهند. (41) بىترديد، خدا آسمانها و زمين را از اينكه از مدارشان منحرف شوند نگاه مىدارد، و اگر از مدارشان منحرف شوند، هيچكس بعد از او نمىتواند آنها را نگاه دارد. بىگمان، او بردبار و بسيار آمرزنده است. (42) و [مشركان] با سختترين سوگندهايشان به خدا سوگند خوردند كه اگر اخطار كنندهاى براى آنان بيايد، قطعا از يكيك امّتها هدايت يافتهتر خواهند شد؛ پس هنگامى كه اخطار كنندهاى برايشان آمد جز برگريزشان نيفزود. (43) [اين گريز] در اثر گردنكشى آنان در زمين و نيرنگ زشتشان بود، و نيرنگ زشت جز اهلش را فرونمىگيرد. پس آيا جز سنّت جارى در مورد گذشتگان را انتظار مىبرند؟ كه براى سنّت خدا هرگز تبديلى نخواهى يافت، و براى سنّت خدا هرگز تغييرى [نيز] نخواهى يافت. (44) آيا [همچنان غافلند و] در زمين گردش نكردهاند تا ببينند عاقبت كسانى كه پيش از آنان بودند و قدرتشان از آنان بيشتر بود چگونه شد؟ و خدا چنان نيست كه چيزى در آسمانها و زمين از قبضه قدرتش خارج شود. بىگمان، او دانا و تواناست.