(32) پس كيست ستمكارتر از آنكس كه بر خدا دروغ بست و اين سخن راست (قرآن) را وقتى براى او آمد تكذيب كرد؟ آيا براى كافران جايگاهى در جهنّم نيست؟ (33) و آنكس كه اين [سخن] راست را آورده و كسانى كه آن را تصديق كردهاند، اينان همان تقواپيشگاناند. (34) هرچه بخواهند، نزد پروردگارشان برايشان فراهم است. اين است جزاى نيكوكاران. (35) تا خدا بدترين عملى را كه كردهاند از آنان بزدايد و اجرشان را طبق بهترين عملى كه مىكردند به آنان بدهد. (36) آيا خدا براى بندهاش كافى نيست؟ و تو را [اى پيامبر] از آنها كه غير اويند مىترسانند. و هركه را خدا گمراه كند، براى او هيچ راهنمايى نخواهد بود. (37) و هركه را خدا هدايت كند هيچ گمراه كنندهاى نخواهد داشت، آيا خدا عزّتمند و صاحب انتقام نيست؟ (38) و اگر از آنان بپرسى: چه كسى آسمانها و زمين را آفريده است؟ قطعا خواهند گفت: خدا. بگو: پس به من خبر دهيد، آنچه را كه جز خدا مىخوانيد، اگر خدا براى من گزندى بخواهد، آيا آنها مىتوانند گزند او را برطرف كنند؟ يا اگر رحمتى براى من بخواهد، آيا آنها مىتوانند رحمت او را بازدارند؟ بگو: خدا براى من كافى است؛ توكّل كنندگان فقط بر او توكّل مىكنند. (39) بگو: اى قوم من، شما براساس امكانات خود عمل كنيد، من نيز [به وظيفه خود] عمل مىكنم، پس به زودى خواهيد دانست، (40) به چه كسى [در دنيا] عذابى مىرسد كه خوار و رسوايش مىكند و [در آخرت] عذابى پايدار بر او فرود مىآيد.