(23) اين است آنچه خدا بندگان خود را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام دادهاند به آن مژده مىدهد. [اى پيامبر،] بگو: من از شما بر اين [رسالتم] هيچ مزدى جز مودّت با نزديكانم نمىطلبم. و هركس كار نيكى انجام دهد. براى او در نيكى آن مىافزاييم. به يقين، خدا بسيار آمرزنده و سپاسگزار است. (24) آيا مىگويند: بر خدا دروغى بسته است؟! [تو وحى را از پيش خود نياوردهاى.] اگر خدا بخواهد بر قلب تو مهر مىنهد [تا راه وحى بر تو بسته شود]. و خدا باطل را محو مىكند و حقّ را با كلمات خود پايدار مىسازد. قطعا او به آنچه در درون سينههاست داناست. (25) و اوست كه توبه را از بندگانش مىپذيرد و از بدىها درمىگذرد و آنچه را انجام مىدهيد مىداند. (26) و [دعاى] كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند، اجابت مىكند و از فضل خود به آنان افزون مىدهد، و كافرانند كه عذابى سخت خواهند داشت. (27) و اگر خدا روزى را براى بندگانش توسعه مىداد در زمين تجاوزطلبى مىكردند، ولى آنچه را بخواهد به اندازهاى [معيّن] نازل مىكند. به يقين او به بندگانش آگاه و بيناست. (28) و اوست كه باران را پس از آنكه مردم نااميد شدهاند فرومىفرستد و رحمتش را مىگستراند و اوست كه سرپرست و ستوده است. (29) و از نشانههاى [قدرت] او آفرينش آسمانها و زمين و آن جنبندگانى است كه در آن دو منتشر ساخته است، و او بر گردآورى آنها- هرگاه بخواهد- تواناست. (30) و هر مصيبتى به شما برسد به سبب دستاورد خودتان است و [خدا] از بسيارى [از گناهان شما] درمىگذرد. (31) و شما هرگز نمىتوانيد در زمين از سلطه خدا خارج شويد، و جز خدا هيچ كارساز و ياورى نخواهيد داشت.