(12) اى كسانى كه ايمان آوردهايد، از بسيارى از گمانها دورى كنيد؛ زيرا برخى گمانها گناه است، و تجسّس نكنيد، و برخى از شما غيبت برخى ديگر را نكنند؛ آيا يكى از شما دوست دارد كه گوشت برادر مردهاش را بخورد؟ [هرگز!] پس [همانگونه كه] از آن كراهت داريد، [غيبت برادر خود را نيز نكنيد كه آن مانند خوردن گوشت مرده اوست،] و از خدا پروا بداريد كه خدا بسيار توبهپذير و مهربان است. (13) اى مردم، ما شما را از مرد و زنى آفريديم، و شما را شعبهشعبه و قبيله قبيله قرار داديم تا يكديگر را بشناسيد. بىترديد گرامىترين شما نزد خدا با تقواترين شماست. به يقين، خدا دانا و آگاه است. (14) آن باديهنشينان گفتند: ما ايمان آوردهايم. بگو: ايمان نياوردهايد، ولى بگوييد: تسليم شدهايم؛ درحالىكه هنوز ايمان در دلهاى شما داخل نشده است. و اگر از خدا و پيامبرش فرمان بريد، از اعمال شما چيزى كم نمىكند. قطعا خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. (15) مؤمنان فقط كسانىاند كه به خدا و پيامبر او ايمان آورده و سپس ترديد نكرده و با نيروى مالى و بدنى خود در راه خدا جهاد كردهاند؛ اينانند كه [در ادّعاى ايمان] راستگويند. (16) بگو: آيا مىخواهيد خدا را از دين خود آگاه كنيد و حال آنكه خدا آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمين است مىداند و خدا به هرچيزى داناست؟ (17) آنان بر تو منّت مىگذارند كه تسليم شدهاند. بگو: تسليم شدن خود را بر من منّت مگذاريد، بلكه خدا بر شما منّت مىگذارد كه شما را به ايمان راهنمايى كرده است، اگر [در ادّعاى خود] راستگو باشيد. (18) بىترديد، خدا نهان آسمانها و زمين را مىداند، و خدا به هرچه مىكنيد بيناست.