(23) آيا نظر نكردهاى به كسانى كه نصيبى از كتاب [آسمانى] به آنان داده شده است و به كتاب خدا فراخوانده مىشوند تا ميانشان حكم كند، سپس گروهى از آنان با حالت اعراض پشت مىكنند؟ (24) اين بدان سبب است كه آنان گفتند: آتش جز روزهايى معدود به ما نخواهد رسيد؛ و دروغى كه مىساختند آنان را در دينشان مغرور كرده است. (25) پس چگونه خواهد بود [حالشان] هنگامى كه آنان را براى روزى كه شكّى در آن نيست گرد مىآوريم، و به هركسى آنچه به دست آورده است به طور كامل داده مىشود و بر آنان ستم نمىرود؟ (26) بگو: خداوندا، اى مالك فرمانروايى، به هركه بخواهى فرمانروايى مىدهى، و از هركه بخواهى فرمانروايى را مىستانى، و هركه را بخواهى عزيز مىكنى، و هركه را بخواهى خوار مىسازى. خوبىها فقط به دست توست، همانا تو بر هرچيزى توانايى. (27) شب را در روز فرو مىبرى، و روز را در شب فرومىبرى، و زنده را از مرده بيرون مىآورى و مرده را از زنده بيرون مىآورى، و به هركه بخواهى، بىحساب عطا مىدهى. (28) مؤمنان نبايد كافران را به جاى مؤمنان سرپرست خود بگيرند؛ و هركس چنين كند به هيچ وجه از [حزب] خدا نيست، مگر اينكه از آنان به نوعى تقيّه كنيد. و خدا شما را از [نافرمانى] خود برحذر مىدارد، و بازگشت، فقط به سوى اوست. (29) بگو: اگر آنچه را در سينههايتان داريد پنهان كنيد يا آن را آشكار سازيد، خدا آن را مىداند، و [نيز] آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمين است مىداند، و خدا بر هر چيزى تواناست.