سوره مجادله به نام خداوند گسترده رحمت و مهربان (1) به يقين، خدا سخن آن زن را كه درباره همسرش با تو مجادله مىكرد و به خدا شكايت مىبرد شنيد؛ و خدا گفتوگوى شما را مىشنيد. به راستى خدا شنوا و بيناست. (2) كسانى از شما كه زنان خود را «ظهار» مىكنند آنان مادرانشان نيستند. مادرانشان تنها كسانىاند كه آنان را زاييدهاند، و قطعا آنان سخنى زشت و باطل مىگويند، و يقينا خدا بسيار باگذشت و آمرزنده است. (3) و كسانى كه زنانشان را ظهار مىكنند، سپس از آنچه گفتهاند برمىگردند، بايد پيش از آنكه با هم آميزش كنند، بندهاى آزاد سازند. اين چيزى است كه به وسيله آن پند داده مىشويد، و خدا به آنچه مىكنيد آگاه است. (4) پس هركه [بنده] نيافت، دو ماه روزه پياپى- پيش از آنكه با هم آميزش كنند- برعهده اوست؛ و هركس نتوانست، [روزه گيرد] بايد به شصت مسكين غذا دهد. اين [كفّاره] براى آن است كه به خدا و پيامبرش [چنانكه بايد] ايمان بياوريد؛ و اينها حدود خداست، و براى كافران عذابى دردناك خواهد بود. (5) به يقين، كسانى كه با خدا و پيامبرش ستيزه مىكنند سركوب خواهند شد؛ همانگونه كه آنان كه پيش از ايشان بودند سركوب شدند. و به راستى ما آياتى روشن فروفرستادهايم، و براى كافران عذابى خواركننده خواهد بود؛ (6) در روزى كه خدا آنان را يكسره برمىانگيزد، و به آنچه كردهاند آگاهشان مىسازد. خدا آن را احصا كرده و آنان فراموشش كردهاند؛ و خدا بر هر چيزى گواه است.