(17) و عاقبت آن دو اين است كه هر دو در آتشند و همواره در آن مىمانند، و سزاى ستمكاران اين است. (18) اى كسانى كه ايمان آوردهايد، از خدا پروا بداريد؛ و هركسى بايد بنگرد كه براى فردا چه پيش فرستاده است. و از خدا پروا كنيد؛ قطعا خدا به آنچه مىكنيد آگاه است. (19) و مانند كسانى نباشيد كه خدا را از ياد بردند و او [نيز] آنان را از ياد خودشان برد. اينانند كه خود نافرمانند. (20) دوزخيان با بهشتيان يكسان نيستند؛ بهشتيانند كه كامياب خواهند بود. (21) اگر اين قرآن را بر كوهى نازل مىكرديم، آن را از ترس خدا خاشع و از هم پاشيده مىديدى. و اين مثلها را براى مردم مىزنيم، باشد كه بينديشند. (22) اوست خدايى كه معبودى جز او نيست، داناى نهان و آشكار است، اوست كه گسترده رحمت و مهربان است. (23) اوست خدايى كه معبودى جز او نيست؛ همو كه فرمانروا، و بسيار پاك و سالم و ايمنىبخش و مراقب و عزّتمند و قاهر و صاحب كبرياست. منزّه است خدا از اينكه به او شرك ورزند. (24) اوست خداى خالق و نوآفرين و صورتبخش كه بهترين نامها از آن اوست. آنچه در آسمانها و زمين است او را تنزيه مىكنند، و اوست كه عزّتمند و حكيم است. سوره ممتحنه