(43) اين در حالى است كه چشمانشان فروافتاده است و ذلّتى [وصفناپذير] آنان را فرامىگيرد، چرا كه [در دنيا] به سجده فراخوانده مىشدند و سالم بودند [و ابا مىكردند]. (44) پس مرا با كسانى كه اين سخن (قرآن) را تكذيب مىكنند واگذار؛ به تدريج آنان را از جايى كه نمىدانند فروخواهيم گرفت. (45) و به آنان مهلت مىدهم، زيرا تدبير من استوار است. (46) آيا از آنان [در برابر رسالت خود] اجرى درخواست مىكنى و آنان از غرامتى [بزرگ] گرانبارند؟ (47) آيا غيب در اختيار آنان است و آنان [هرچه بخواهند] ثبت مىكنند؟ (48) پس در برابر حكم پروردگارت صبر كن، و مانند همدم آن ماهى (يونس) مباش، آنگاه كه با دلى پراندوه [خدا را] ندا كرد. (49) اگر لطفى از پروردگارش او را درنمىيافت، نكوهش شده به بيابان افكنده مىشد. (50) پس پروردگارش وى را برگزيد و او را از شايستگان قرار داد. (51) و كسانى كه كفر ورزيدهاند، هنگامى كه قرآن را [از تو] مىشنوند نزديك است تو را با نگاه كينهتوزانه خود از جاى بلغزانند، و مىگويند: او قطعا ديوانه است؛ (52) و حال آنكه قرآن جز تذكّرى براى جهانيان نيست. سوره حاقّه به نام خداوند گسترده رحمت و مهربان (1) آن رويداد واقعى، (2) چيست آن رويداد واقعى؟ (3) و تو چه مىدانى كه آن رويداد واقعى چيست؟ (4) قوم ثمود و عاد، آن حادثه كوبنده را تكذيب كردند [و نابود شدند]. (5) امّا قوم ثمود در اثر آن صاعقه سركش هلاك شدند. (6) و امّا قوم عاد در اثر بادى سرد و توفنده هلاك گشتند. (7) كه [خدا] آن را هفت شب و هشت روز پياپى بر آنان مسلط كرد؛ پس آن قوم را در آن مدّت از پاى درافتاده مىديدى، گويى آنان تنههاى درختان خرماى سقوط كردهاند. (8) اينك آيا از آنان بازماندهاى مىبينى؟