(35) پس امروز در اينجا نه دوستى صميمى دارد، (36) و نه غذايى، جز از غسلين (خونابه و چرك)، (37) كه جز خطاكاران آن را نمىخورند. (38) پس سوگند مىخورم به آنچه مىبينيد، (39) و آنچه نمىبينيد، (40) كه قطعا اين [قرآن] سخن فرستادهاى است بزرگوار، (41) و آن سخن يك شاعر نيست؛ شما اندكى ايمان مىآوريد. (42) و نه سخن يك كاهن است؛ شما اندكى متذكّر مىشويد. (43) [قرآن] فروفرستادهاى از جانب پروردگار جهانيان است. (44) و اگر [محمّد] برخى گفتههاى ساختگى را به ما نسبت مىداد، (45) او را با قدرت مىگرفتيم. (46) سپس رگ قلبش را قطع مىكرديم. (47) آنگاه هيچ يك از شما نمىتوانست سپر او شود. (48) و قطعا اين [قرآن] وسيله تذكّرى براى تقواپيشگان است. (49) و ما به خوبى مىدانيم كه برخى از شما تكذيبكننده [قرآن] ايد. (50) و بىترديد، آن براى كافران مايه حسرت است. (51) و به راستى آن، حقّ مسلّم است. (52) پس با نام پروردگار بزرگت به تسبيح و نيايش پرداز. سوره معارج به نام خداوند گسترده رحمت و مهربان (1) درخواست كنندهاى عذابى واقع شدنى را درخواست كرد؛ (2) كه اختصاص به كافران دارد و بازدارندهاى براى آن نيست. (3) [و] از سوى خداوند داراى درجات است. (4) فرشتگان و روح در روزى كه مقدار آن پنجاه هزار سال است به سوى او بالا مىروند. (5) پس صبر كن صبرى نيكو، (6) زيرا آنان آن روز را دور مىبينند، (7) و ما آن را نزديك مىبينيم؛ (8) روزى كه آسمان همچون فلزّ ذوب شده گردد، (9) و كوهها مانند پشم [زده] رنگارنگ شوند، (10) و هيچ دوست صميمى از دوست صميمى [حال] نپرسد؛