(14) واينكه برخى از ما فرمانبردار و برخى از ما ستمكارند؛ پس كسانى كه فرمانبردارند، اينانند كه در جستوجوى خير و صلاحند. (15) و امّا ستمكاران، سرانجام هيزم جهنّم خواهند بود. (16) و [بگو: به من وحى شده است] كه اگر آنان بر طريق [حق] استوار باشند، آبى فراوان به آنان ارزانى مىداريم (آنها را در رفاه قرار مىدهيم)؛ (17) تا بدين وسيله آنان را بيازماييم. و هركس از ياد پروردگارش اعراض كند، [خدا] او را به عذابى سخت درمىآورد. (18) و اينكه مساجد مختصّ خداست، پس [در آنها] هيچكس را با خدا نخوانيد. (19) و اينكه وقتى بنده خدا به پاى ايستاده او را مىخواند، نزديك بود بر او ازدحام كنند. (20) بگو: من فقط پروردگار خود را مىخوانم و هيچكس را با او شريك نمىسازم. (21) بگو: من براى شما هيچ سود و زيانى را در اختيار ندارم. (22) بگو: هرگز كسى مرا در برابر خدا حراست نمىكند و هرگز پناهگاهى جز او نمىيابم. (23) [وظيفه من] تنها ابلاغى از جانب خدا و [رساندن] پيامهاى اوست. و هركس خدا و پيامبرش را نافرمانى كند، آتش جهنم براى او خواهد بود و براى هميشه، جاودانه در آن خواهند ماند. (24) [آنان همواره در غرور به سر مىبرند،] تا آنگاه كه آنچه را بدان تهديد مىشوند ببينند، خواهند دانست چه كسى ياورش ضعيفتر و نفراتش كمتر است. (25) بگو: من نمىدانم كه آيا آنچه بدان تهديد مىشويد نزديك است يا پروردگارم براى [تحقّق] آن مدّتى [طولانى] قرار مىدهد؟ (26) [او] داناى غيب است و هيچكس را بر غيب خود آگاه نمىكند، (27) مگر پيامبرى را كه از او خشنود باشد، كه [در آن صورت] خدا از پيش روى او و از پشت سرش نگهبانانى را [براى حفظ وحى] مىفرستد؛ (28) تا بداند كه آنان به خوبى پيامهاى پروردگارشان را رساندهاند، و او به آنچه نزدشان است احاطه دارد و هر چيزى را به عدد شماره كرده است.