(15) [آتشى] كه جز انسان بسيار بدبخت به آن نمىسوزد. (16) همان كه [حق را] تكذيب كرد و روى گرداند. (17) ولى انسان تقواپيشه از آن دور داشته مىشود. (18) همان كه مال خود را مىدهد و پاكى مىجويد. (19) و براى هيچكس نزد او حقّ نعمتى نيست كه پاداش آن قرار داده شود. (20) با آن جز رضاى پروردگارش را كه از همه بلندمرتبهتر است نمىطلبد. (21) و قطعا به زودى [با پاداش خدا] خشنود خواهد شد. سوره ضحى به نام خداوند گسترده رحمت و مهربان (1) سوگند به روشنايى چاشتگاه، (2) و سوگند به شب چون آرام شود، (3) كه پروردگارت نه با تو وداع كرده و نه از تو ناخشنود است. (4) و به يقين آخرت براى تو بهتر از دنياست. (5) و به زودى پروردگارت [آن قدر] به تو عطا خواهد كرد كه خشنود شوى. (6) آيا تو را يتيم نيافت و جاى داد؟ (7) و تو را ناآگاه يافت و راهنمايى كرد. (8) و نيازمندت يافت و بىنياز ساخت. (9) پس بر يتيم تسلّط مجوى. (10) و سائل را به تندى مران. (11) و نعمت پروردگارت را بازگو كن. سوره شرح به نام خداوند گسترده رحمت و مهربان (1) [اى پيامبر،] آيا به تو شرح صدر نداديم؟ (2) و بار گرانت را از تو فرونهاديم؛ (3) بارى كه كمرت را مىشكست. (4) و آوازهات را براى تو بلند ساختيم. (5) پس [بدان كه] با هر سختى، آسانى است. (6) آرى، با هر سختى آسانى است. (7) پس هرگاه فرصت يافتى، [براى برخوردارى از سهولت] زحمت نيايش را برخود هموار كن. (8) و فقط به پروردگارت رغبت و توجّه داشته باش.