(84) بگو: ما به خدا و به آنچه بر ما نازل شده، و آنچه بر ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و اسباط نازل گرديده، و آنچه به موسى و عيسى و [ديگر] پيامبران از جانب پروردگارشان داده شده است ايمان آوردهايم؛ ميان هيچ يك از آنان فرق نمىگذاريم و ما تسليم [فرمان] او هستيم. (85) و هركس جز اسلام دينى بجويد، هرگز از او پذيرفته نمىشود، و او در آخرت از زيانكاران است. (86) چگونه خدا قومى را كه پس از ايمانشان كافر شدند هدايت مىكند، در حالى كه قبلا به حقانيّت اين پيامبر گواهى دادهاند و دلايل روشن برايشان آمده است؟ و خدا گروه ستمكار را هدايت نمىكند. (87) اينان سزايشان اين است كه لعنت خدا و فرشتگان و مردم، همگى، بر آنان خواهد بود. (88) جاودانه در آن خواهند بود؛ نه عذاب از آنان تخفيف مىيابد و نه مهلت داده مىشوند. (89) مگر كسانى كه پس از آن توبه كنند و به اصلاح بپردازند، كه يقينا خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. (90) بى ترديد، كسانى كه پس از ايمانشان كافر شدند، سپس بر كفرشان افزودند، هرگز توبه آنان قبول نمىشود، و اينان خود گمراهند. (91) قطعا كسانى كه كافر شدند و در حال كفر مردند، اگر چه به اندازه ظرفيّت زمين، طلا [براى نجات خود] فديه دهند، هرگز از هيچ يك از آنان قبول نمىشود. اينانند كه عذابى دردناك خواهند داشت، و برايشان هيچ ياورى نخواهد بود.