(92) هرگز به نيكى نخواهيد رسيد تا از آنچه دوست مىداريد انفاق كنيد؛ و هر چيزى را انفاق كنيد، قطعا خدا به آن داناست. (93) همه خوراكىها پيش از آن كه تورات نازل شود، براى بنى اسرائيل حلال بود، جز آنچه اسرائيل (يعقوب) بر خود حرام كرده بود. بگو: اگر راست مىگوييد، تورات را بياوريد و آن را بخوانيد [تا معلوم شود كه آنچه بر اثر ظلم يهود تحريم شد، قبلا بر آنان حلال بوده است]. (94) پس كسانى كه بعد از اين بر خدا دروغ بندند، آنان خود ستمكار خواهند بود. (95) بگو: خدا راست گفته است؛ پس، از آيين ابراهيم كه حقگرا بود و از مشركان نبود، پيروى كنيد. (96) بىترديد، اولين خانهاى كه براى [عبادت] مردم نهاده شد، همان است كه در مكّه قرار دارد، كه با بركت و مايه هدايت جهانيان است. (97) در آن، نشانههايى روشن [و از جمله] مقام ابراهيم است؛ و هركه به آن درآيد در امان خواهد بود. و حجّ اين خانه براى خدا برعهده مردمى است كه بتوانند راهى به آن بيابند. و هركه كفر ورزد، [بداند كه] قطعا خدا از جهانيان بىنياز است. (98) بگو: اى اهل كتاب، چرا به آيات خدا كفر مىورزيد با اينكه خدا بر آنچه مىكنيد گواه است؟ (99) بگو: اى اهل كتاب، چرا كسانى را كه ايمان آوردهاند، از راه خدا باز مىداريد و براى آن كجى مىخواهيد با اينكه خود [به راست بودن آن] گواهيد؟ و خدا از آنچه مىكنيد هرگز غافل نيست. (100) اى كسانى كه ايمان آوردهايد، اگر از گروهى از اهل كتاب فرمان بريد، شما را پس از ايمانتان به كفر برمىگردانند.