(195) پس پروردگارشان خواسته آنان را اجابت كرد [و گفت:] كه من عمل هيچ عملكنندهاى از شما را، مرد باشد يا زن، ضايع نمىكنم؛ شما همه از يكديگريد؛ پس كسانى كه هجرت كردند و از ديارشان اخراج شدند، و در راه من آزار ديدند و جنگيدند و كشته شدند؛ البته بدىهايشان را از آنان مىزدايم و آنان را به باغهايى درمىآورم كه از زير [درختان] آنها نهرها روان است، كه پاداشى است از نزد خدا، و خداست كه پاداش نيكو نزد اوست. (196) مبادا حركات [ظفرمندانه] كسانى كه كفر ورزيدهاند تو را فريب دهد. (197) [اين] بهرهاى است اندك، سپس جايگاهشان جهنّم است، و چه بد بسترى است. (198) ولى كسانى كه از پروردگارشان پروا كردهاند، براى آنان باغهايى است كه از زير [درختان] آنها نهرها روان است و جاودانه در آنها خواهند بود. اين وسيلهاى است براى پذيرايى از نزد خدا، و آنچه نزد خداست براى نيكان بهتر است. (199) و البته از ميان اهل كتاب كسانى هستند كه به خدا و آنچه به سوى شما نازل شده و آنچه به سوى آنان فرود آمده است ايمان دارند، در حالى كه در برابر خدا خاشعند، و آيات خدا را به بهايى اندك مبادله نمىكنند. اينان اجرشان را نزد پروردگارشان خواهند داشت. بىترديد، خدا حسابش سريع است. (200) اى كسانى كه ايمان آوردهايد، [در برابر سختىها] صبر داشته باشيد، و [در برابر دشمن] مقاومت پيشه سازيد، و [از مرزها] نگهبانى كنيد، و از خدا پروا نماييد، باشد كه ظفرمند شويد. سوره نساء