(122) و كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند، به زودى آنان را به باغهايى در مىآوريم كه از زير [درختان] آنها نهرها روان است و هميشه در آنها جاودانهاند؛ وعده حقّ خداست، و چه كسى در سخن از خدا راستگوتر است؟ (123) [كيفر و پاداش] نه به آرزوهاى شماست و نه به آرزوهاى اهل كتاب؛ هركه بدى كند، در برابر آن سزا مىبيند، و جز خدا براى خود يار و ياورى نخواهد يافت. (124) و كسانى كه از كارهاى شايسته انجام دهند و مؤمن باشند، مرد باشند يا زن، به بهشت در مىآيند، و كمترين ستمى نمىبينند. (125) و چه كسى دينش بهتر است از آنكس كه خود را تسليم خدا كرده و نيكوكار است و از آيين ابراهيم حقگرا پيروى نموده است؟ و خدا ابراهيم را دوست خود گرفت. (126) و آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است مختصّ خداست، و خدا بر هر چيزى احاطه دارد. (127) و از تو درباره زنان فتوا مىخواهند. بگو: خدا درباره آنان و درباره آنچه در قرآن در مورد دختران يتيم بر شما تلاوت مىشود، براى شما فتوا مىدهد؛ همان يتيمانى كه آنچه برايشان مقرّر شده است به آنان نمىدهيد و رغبت داريد با آنان ازدواج كنيد؛ و درباره كودكان ناتوان [نيز به شما سفارش مىكند،] و اينكه براى يتيمان به عدالت قيام كنيد. و هرخيرى انجام دهيد، قطعا خدا به آن داناست.