نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : معزى، محمدكاظم جلد : 1 صفحه : 348
بلكه آورديمشان به حقّ و همانا ايشانند دروغگويان (90) برنگرفت خدا فرزندى و نبود با وى خدايى چه در آن هنگام مىبرد هر خدايى آنچه را بيافريده است و برترى مىجست برخى از ايشان بر برخى منزّه است خدا از آنچه مىستايند (91) داناى نهان و هويدا پس برتر است از آنچه شرك ورزند (92) بگو پروردگارا اگر بنمايانيم آنچه را وعده داده شوند (93) پروردگارا پس نگردان مرا در گروه ستمگران (94) و همانا مائيم بر آنكه بنمايانيمت آنچه را وعده بديشان دهيم توانايان (95) دور كن بدانچه آن بهتر است بدى را ما داناتريم بدانچه مىستايند (96) و بگو پروردگارا پناه برم به تو از ريوهاى شياطين (97) و پناه برم به تو پروردگارا از آنكه حاضر آيندم (98) تا گاهى كه بيايد يكيشان را مرگ گويد پروردگارا بازگردانيد مرا (99) شايد كردارى شايسته كنم در آنچه بازگذاردم نه چنين است همانا آن است سخنى كه او است گوينده آن و از پشت سر آنان است برزخى (ديوارى) تا روزى كه برانگيخته شوند (100) تا گاهى كه دميده شود در صور نباشد تبارى ميانشان در آن روز و نه از همديگر پرسند (101) پس آن كو سنگين شود سنجهايش آنانند رستگاران (102) و آنكه سبك شود سنجشهايش پس آنانند كه زيان كردند خويش را در دوزخند جاودانان (103) بريان سازد رويهاى ايشان را آتش و ايشانند در آن چهرهسوختگان (104)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : معزى، محمدكاظم جلد : 1 صفحه : 348