ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 105

4/ 171
اى اهل كتاب! در دينتان غلوّ مكنيد و جز حق بر خداوند مگوييد، جز اين نيست كه مسيح، عيسى بن مريم، پيامبر خدا و كلمه‌ى او و روحى از جانب اوست كه آن را به سوى مريم افكند، پس به خداوند و پيامبرانش ايمان آوريد و نگوييد [خداوند] سه‌گانه [اب و ابن و روح القدس‌] است. [از اين انديشه‌] بازايستيد كه براى شما بهتر است. جز اين نيست كه «اللّه» معبودى يگانه است، منزّه است از اين كه براى او فرزندى باشد. آن چه در آسمان‌ها و آن چه در زمين است از آن اوست، و كارسازى خداوند كافى است (171) الّا: حرف حصر. الحق:
مفعول به. انّ از حروف مشبهة بالفعل. ما: حرف كافّه. عيسى: بدل از مسيح، تقديرا مرفوع.
ابن: بدل از عيسى. مريم: مضاف اليه، محلا مجرور (غير منصرف) ثلاثه: خبر براى مبتداى محذوف (الآلهة) خيرا: جانشين مفعول مطلق. سبحان: مفعول مطلق براى فعل محذوف (اسبّح) هاء: مضاف اليه.
4/ 172
مسيح و فرشتگان مقرّب از اين كه بنده‌ى خداوند باشند، هرگز امتناع نمى‌ورزند و هركس از پرستش او امتناع ورزد و كبر فروشد، [بايد بداند كه خداوند براى كيفر] به زودى همگى آنان را نزد خود گرد خواهد آورد (172) لا: حرف زائد براى تاكيد نفى. جميعا: حال از ضمير يحشرهم.
4/ 173
امّا كسانى كه ايمان آورده‌اند و كارهاى شايسته انجام داده‌اند، پاداش‌هايشان را كامل مى‌پردازد و از فضل خود به آنان افزونتر نيز مى‌بخشد و اما كسانى كه امتناع ورزيده‌اند و كبر فروخته‌اند، آنان را به عذابى دردناك معذّب مى‌كند و در برابر خداوند براى خود هيچ دوست و ياورى نمى‌يابند (173) فاء: حرف عطف. امّا: حرف شرط و تفصيل. الّذين: مبتدا، محلا مرفوع. عذابا: مفعول مطلق نوعى. لا: حرف نفى و مورد دوّم حرف زايد براى تاكيد نفى.
4/ 174
هان! اى مردم! به راستى برهانى از جانب پروردگارتان براى شما آمده است و ما براى شما نورى آشكار [قرآن‌] نازل كرده‌ايم (174)
4/ 175
و امّا كسانى كه به خداوند ايمان آوردند و به او پناه بردند، به زودى ايشان را به آستان رحمت و فضل خويش درمى‌آورد و ايشان را به سوى خويش، به راهى راست هدايت مى‌كند (175) صراطا: مفعول به دوّم.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 105

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست