ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 109

5/ 10
و كسانى كه كفر ورزيده و آيات ما را دروغ پنداشتند، آنان اهل دوزخند (10) اولئك: اسم اشاره، مبنى، مبتدا، محلا مرفوع.
5/ 11
هان! اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، نعمت الهى خودتان را به ياد آوريد آن‌گاه كه قومى قصد كردند كه بر شما دست دراز كنند، [خداوند] دستشان را از شما كوتاه كرد، و تقواى الهى پيشه كنيد و مؤمنان بايد بر خداوند توكّل كنند (11)
5/ 12
و به راستى كه خداوند از بنى اسرائيل [فرزندان يعقوب‌] پيمان گرفت. و ما از آنان دوازده سرپرست برگماشتيم، و خداوند فرمود: «من با شما هستم، اگر نماز برپاداريد و زكات بپردازيد و به پيامبران من ايمان آوريد و آنان را احترام گذاريد و در راه خدا قرض‌الحسنه بدهيد، قطعا بدى‌هايتان را از شما مى‌زدايم و شما را به باغ‌هايى كه از زير [درختان‌] آن رودها روان است، داخل مى‌كنم. امّا هركس از شما بعد از اين كفر ورزد، بى‌شك راه راست را گم كرده است» (12) بنى: مضاف اليه، علامت جرّ آن (ياء) و به خاطر مضاف بودن حرف (نون) از آخرش افتاده است. اسرائيل: مضاف اليه، علامت جرّ آن فتحه و غير منصرف است. اثنى: مفعول به، علامت نصب آن (ياء) و به خاطر مضاف بودن حرف (نون) از آخرش حذف شده است.
عشر: عدد مبنى، و محلى از اعراب ندارد. نقيبا: تمييز. قرضا: مفعول مطلق نوعى. سيّئات، مفعول به، علامت نصب آن كسره است. سواء: مفعول به.
5/ 13
پس به سبب شكستن پيمانشان آنان را لعنت كرديم و دل‌هايشان را سخت گردانيديم.
[آنان‌] كلمات [تورات‌] را از مواضع خود تحريف مى‌كنند و بخشى از آن چه به آن پند داده شده بودند، فراموش كردند و [تو اى پيامبر!] همواره بر خيانتى از آنان پى مى‌برى، مگر اندكى از ايشان، پس از ايشان درگذر و چشم‌پوشى كن. به راستى خداوند نيكوكاران را دوست دارد (13) فاء: حرف استئنافيه. باء: حرف جرّ براى بيان سبب. ما: حرف زايد. نقض: مجرور به (باء) جرّ قبل از (ماء) زايد. ميثاق: مفعول به براى مصدر نقض. قاسية: مفعول به دوّم. حظّا:
مفعول به. لا: حرف نفى. تزال: فعل مضارع از افعال ناقص. الّا: حرف استثناء. قليلا: مستثنى.
جمله‌ى يحب المحسنين: خبر انّ، محلا مرفوع.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 109

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست