نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 110
5/ 14 و از كسانى كه گفتند: «ما نصرانى هستيم» از آنان [نيز] پيمان گرفتيم. آنگاه بخشى از آنچه به آن پند داده شده بودند، از ياد بردند و ما در ميان آنان تا روز قيامت دشمنى و كينه فكنديم و خداوند به زودى آنان را از آنچه مىكردند، آگاه خواهد ساخت (14) انّ: از حرف مشبهة بالفعل. نا: ضمير متكلّم مع الغير، اسم انّ، محلا منصوب. نصارى: خبر انّ، تقديرا مرفوع. جمله يصنعون: خبر كانوا، محلا منصوب. 5/ 15 هان! اى اهل كتاب! به راستى پيامبر ماسوى شما آمده است كه بسيارى از آنچه از كتاب [آسمانى] پنهان داشتهايد، براى شما بيان كند و از بسيارى [از مخفيّات شما] درگذرد. در حقيقت براى شما از جانب خداوند، نور و كتابى روشنگر آمده است (15) كثيرا: مفعول به. 5/ 16 كه خداوند به وسيلهى آن [كتاب روشنگر] هركس را كه از رضاى او پيروى مىكند، به راههاى سلامت هدايت مىكند و به خواست خويش ايشان را از تاريكىها، به سوى روشنايى بيرون مىبرد و به راهى راست هدايتشان مىكند (16) من: اسم موصول، مبنى مفعول به، محلا منصوب. رضوان: مفعول به. سبل: مفعول به دوّم. 5/ 17 بىشك كسانى كه گفتند: «خدا همان مسيح بن مريم است» كافر شدند. [اى پيامبر!] بگو: «اگر [خداوند] اراده فرمايد كه مسيح بن مريم و مادرش و هر كسى كه در روى زمين است، همه را هلاك كند، چه كسى ذرّهاى اختيار و قدرت دارد؟ فرمانروايى آسمانها و زمين و آنچه در ميان آن دو است، از آن خداوند است كه هر چه بخواهد مىآفريند، و خداوند بر هر چيزى تواناست» (17) الّذين: اسم موصول، مبنى، فاعل، محلا مرفوع. هو: ضمير فصل. ابن: بدل از مسيح. مريم: مضاف اليه، علامت جرّ آن فتحه و غير منصرف است (هر دو مورد) جميعا: حال از المسيح و امّه و من.
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 110