ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 113

5/ 32
از اين جهت بر بنى اسرائيل واجب كرديم كه هركس انسانى را جز به قصاص قتل يا به كيفر فسادى در روى زمين بكشد مانند اين است كه همه مردم را كشته باشد. و هركس انسانى را حيات بخشد، مانند اين است كه همه‌ى مردم را حيات بخشيده باشد. و البتّه پيامبران ما با معجزات سوى آنان آمدند، سپس بسيارى از آنان بعد از آن در روى زمين اسراف‌كار شدند (32) ذلك: اسم اشاره، مبنى، مضاف اليه، محلا مجرور. انّ: از حرف مشبهة بالفعل. هاء: ضمير شأن، مبنى، اسم انّ، محلا منصوب، جمله‌ى من قتل نفسا: خبر انّ، محلا مرفوع. فاء: حرف ربط براى جواب شرط. كانّ: حرف مشبهة بالفعل. ما: حرف كافّه. جميعا: حال.
5/ 33
جزاى آنان كه با خدا و پيامبر او جنگ مى‌كنند و در روى زمين به فساد مى‌كوشند، جز اين نيست كه كشته شوند يا به دار آويخته شوند يا دست‌ها و پاهايشان در خلاف جهت يكديگر [يكى از راست و يكى از چپ‌] بريده شود يا از آن سرزمين رانده شوند. اين براى آنان خوارى در دنياست و در آخرت نيز عذابى بزرگ بر آنان خواهد بود (33) انّ: حرف مشبهة بالفعل. ما:
حرف كافّه. الّذين: مضاف اليه، محلا مجرور. ذلك: اسم اشاره، مبنى، مبتدا، محلا مرفوع.
خزى: خبر آن.
5/ 34
مگر كسانى كه قبل از آن كه بر آنان دست يابيد، توبه كنند. پس بدانيد كه به راستى خداوند خطاپوش خطابخش است (34) الّا: حرف استثناء. الّذين: اسم موصول، مبنى، مستثنى، محلا منصوب.
5/ 35
هان! اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! تقواى الهى پيشه كنيد و به سوى او تقرّب بجوييد و در راه او جهاد كنيد، باشد كه رستگار شويد (35) الّذين: بدل از اىّ. جمله‌ى تفلحون: خبر لعلّ، محلا مرفوع.
5/ 36
بى‌شك كسانى كه كفر ورزيدند، اگر تمام آن چه كه در روى زمين است براى ايشان باشد و مثل آن را نيز به همراه آن [داشته باشند] تا به وسيله‌ى آن خويشتن را از عذاب روز قيامت بازخرند، از ايشان پذيرفته نخواهد شد و عذابى دردناك خواهند داشت (36) لو: حرف شرط غير جازم. ما: اسم موصول، مبنى، اسم انّ، محلا منصوب. جميعا: حال از (ما) مع: مفعول فيه، ظرف مكان.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 113

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست