responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 114


5/ 37
آن‌ها مى‌خواهند از آتش دوزخ بيرون آيند، در حالى كه از آن بيرون آمدنى نيستند و براى آنان عذابى پاينده خواهد بود (37) ان: حرف ناصبه و مصدرى. واو: حاليّه. ما: ماء شبيه به ليس. هم: اسم آن، محلا مرفوع. بخارجين: جارّ و مجرور، خبر ماء شبيه به ليس، محلا منصوب.
5/ 38
دست‌هاى [چهار انگشت‌] مرد و زن سارق را به جزاى عملى كه مرتكب شده‌اند، به عنوان عقوبت الهى قطع كنيد، و خداوند توانا و حكيم است (38) جمله‌ى اقطعوا: خبر السارق، محلا مرفوع. جزاء و نكالا: مفعول له.
5/ 39
پس هركس بعد از ظلمش توبه كند و درستكارى كند، قطعا خداوند توبه‌ى او را مى‌پذيرد، به راستى خداوند خطاپوش خطابخش است (39) من: اسم شرط جازم، مبنى، مبتدا، محلا مرفوع. جمله‌ى تاب: خبر آن، محلا مرفوع. جمله‌ى يتوب عليه: خبر انّ، محلا مرفوع.
5/ 40
آيا ندانسته‌اى كه فرمانروايى آسمان‌ها و زمين از آن خداوند است؟ هركس را بخواهد عذاب فرمايد و هركس را بخواهد مى‌بخشد، و خداوند بر هر چيزى تواناست (40) أ: حرف استفهام تقريرى، غير عامل. لم: حرف جازمه.
5/ 41
هان اى پيامبر! كسانى كه در كفر شتاب مى‌كنند، تو را اندوهگين نسازند، [ايشان‌] از كسانى هستند كه به زبان خود مى‌گويند: «ايمان آورديم» در حالى كه دل‌هايشان ايمان نياورده است. و نيز از كسانى كه يهودى هستند، [به سخنان تو] به دروغ گوش مى‌سپارند كه براى گروهى ديگر كه به نزد تو نيامده‌اند، جاسوسى كنند. آنان كلمات [كتاب تورات‌] را از جايگاه‌هاى خود تحريف مى‌كنند، [و] مى‌گويند: «اگر اين [حكم تحريف شده، از جانب پيامبر] به شما داده شد، آن را بپذيريد و اگر آن به شما داده نشد، پس دورى گزينيد.» و هركس را كه خداوند بخواهد گرفتارش كند، هرگز در برابر خداوند بر او چيزى نمى‌توانى كرد. اينان كسانى هستند كه خداوند نخواسته است كه دل‌هايشان پاكيزه سازد. در دنيا بر آنان خوارى و در آخرت بر ايشان عذابى بزرگ است (41) الرسول: بدل اىّ. سمّاعون: مورد اوّل خبر براى مبتداى محذوف (هم). للكذب: جارّ و مجرور، مفعول به براى سمّاعون، محلا منصوب و سمّاعون:
مورد دوّم خبر دوّم. هذا: اسم اشاره، مبنى، مفعول به، محلا منصوب. من: اسم شرط جازم، مبتدا، محلا مرفوع. اولئك: اسم اشاره، مبنى، مبتدا، محلا مرفوع. الّذين: اسم موصول، مبنى، خبر، محلا مرفوع. خزى و عذاب: هر دو مورد مبتداى مؤخّرند.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 114
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست