ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 116

5/ 46
و به دنبال آنان [انبياء بنى اسرائيل‌] عيسى ابن مريم را فرستاديم، در حالى كه تصديق‌كننده‌ى تورات بود كه پيش روى او بود، و به او انجيل را داديم كه در آن هدايت و روشنايى هست، و تصديق‌كننده‌ى تورات پيش از آن است، و براى پارسايان، هدايتى و پندى است (46) عيسى: تقديرا مجرور. ابن: بدل از عيسى. مريم: مضاف اليه، علامت جرّ آن فتحه‌ى آخر و غير منصرف است. مصدقا: حال از عيسى. هدى: مبتداى مؤخّر، تقديرا مرفوع. مورد دوّم معطوف است بر مصدقا و تقديرا منصوب است.
5/ 47
و اهل انجيل بايد به آنچه خداوند در آن نازل فرموده است، حكم كنند، و كسانى كه بر طبق آنچه خداوند نازل فرموده است، حكم نكنند، آنان خود نافرمانند (47) هم: ضمير فصل.
5/ 48
و ما [اى پيامبر!] اين كتاب [آسمانى قرآن‌] را به حق بر تو نازل كرديم، در حالى كه تصديق‌كننده‌ى كتاب‌هاى پيشين و حاكم بر آن‌هاست. پس در بين آنان بر طبق آنچه خداوند نازل فرموده است، حكم كن و از هوا و هوس آنان [با روى گردانيدن‌] از [احكام‌] حقى كه بر تو آمده است، پيروى مكن. براى هر كدام از شما [آدميان‌] شريعتى و راه و روشى قرار داديم و اگر خداوند مى‌خواست شما را امّت يگانه‌اى قرار مى‌داد، ولى [چنين اراده فرمود] تا شما را در آن چه به شما ارزانى داشته است، بيازمايد. پس در كارهاى خير بر يكديگر سبقت گيريد.
بازگشت همگى شما به سوى خداست، و شما را به آنچه در آن اختلاف مى‌كرديد، آگاه خواهد كرد (48) مهيمنا: معطوف به مصدقا كه حال است. عمّا- عن: حرف جرّ+ ما: اسم موصول، مبنى، محلا مجرور و متعلّق به حال از فاعل تتبّع (منحرفا عمّا جاك) لكن: حرف استدراك. الخيرات: منصوب به نزغ خافض (فاستبقوا الى الخيرات) محلا مجرور است.
جميعا: حال از ضمير مرجعكم.
5/ 49
و در بين آنان بر طبق آنچه خداوند نازل فرموده است، حكم كن و از هوا و هوس آنان پيروى مكن و از ايشان بر حذر باش كه مبادا تو را از بعضى آن چه خداوند بر تو نازل فرموده است، فريب دهند. پس اگر پشت كردند، بدانكه خداوند مى‌خواهد آنان را به كيفر بعضى از گناهانشان عقوبت كند. به راستى بسيارى از مردم نافرمانند (49) ان: حرف تفسير. مورد دوّم حرف ناصبه و مصدرى است. لام: در لفاسقون لام مزحلقه و آن لامى است كه براى تاكيد بر خبر انّ درمى‌آيد. مثال: قالوا ربّنا يعلم انّا اليكم لمرسلون (يس/ 16) اگر خبر شبه جمله (جارّ و مجرور يا ظرف) باشد اين لام بر سر اسم مى‌آيد مانند: انّ علينا للهدى. و انّ لنا للآخرة و الاولى (الليل/ 12، 13)
5/ 50
آيا حكم عهد جاهليّت را مى‌جويند؟ و براى مردمى كه [به حكم و عدل الهى‌] يقين دارند، حكم چه كسى بهتر از خداوند است؟ (50) أ: حرف استفهام انكارى. حكم: مفعول به مقدّم.
من: مبتدا، محلا مرفوع. احسن: خبر آن. حكما: تمييز.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 116

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست