ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 121

5/ 77
بگو: «اى اهل كتاب! در دين خود به ناحق غلوّ نكنيد و از هوا و هوس مردمى كه قبل از اين گمراه شدند و بسيارى را گمراه كردند و از راه راست منحرف شدند، پيروى نكنيد» (77) غير: جانشين مفعول مطلق (لا تغلوا فى دينكم غلّوا غير الحق) قبل: اسم، مبنى بر ضم، محلا مجرور.
5/ 78
كسانى از بنى اسرائيل كه كفر ورزيدند بر زبان داود و عيسى بن مريم لعنت شدند؛ اين به خاطر آن بود كه عصيان كردند و [از حدود الهى‌] درمى‌گذشتند (78) الّذين: نائب فاعل، محلا مرفوع. اسرائيل و داود: مضاف اليه، علامت جرّشان فتحه‌ى آخر است (غير منصرف‌اند).
5/ 79
[آنان‌] هم‌ديگر را از كار زشتى كه آن را انجام مى‌دادند، بازنمى‌داشتند. راستى چه بد است آن چه انجام مى‌دادند (79) لام: حرف واقع در جواب قسم مقدّر. ما: فاعل، محلا مرفوع.
جمله‌ى يفعلون: خبر كان، محلا منصوب.
5/ 80
بسيارى از ايشان [يهوديان‌] را مى‌بينى كه با كسانى كه كفر ورزيده‌اند، دوستى مى‌كنند. به راستى چه بد است آن چه نفسشان بر آنان پيش آورده است كه [عاقبت‌] خداوند بر آنان خشم گرفته است و آنان جاودانه در عذاب مى‌مانند (80) أن: حرف مصدرى. هم: مبتدا، محلا مرفوع.
5/ 81
و اگر به خداوند و پيامبر و آن چه بر او نازل شده است ايمان مى‌آوردند، آنان [مشركان و بت‌پرستان‌] را دوست نمى‌گرفتند، ولى بسيارى از آنان نافرمانانند (81) لو: حرف شرط غير جازم. ما: مورد اوّل اسم موصول، معطوف بر لفظ جلاله و مورد دوّم حرف نفى. لكنّ: از حروف مشبهة بالفعل براى استدراك. فاسقون: خبر لكنّ، علامت رفع آن (واو) است.
5/ 82
بى‌شك يهوديان و آنان را كه شرك ورزيده‌اند، دشمن‌ترين مردم براى مؤمنان مى‌يابى، و به يقين كسانى را كه گفتند: «ما مسيحى هستيم» نزديكترين مردم در دوستى براى مؤمنان مى‌يابى؛ اين به آن خاطر است كه در ميان ايشان كشيشان [روحانيان مسيحى‌] و راهبانى [پارسايان مسيحى‌] هستند، و آن كه ايشان كبر نمى‌ورزند (82) لام: لام براى قسم مقدّر.
اليهود: مفعول به اوّل. اشدّ: مفعول به دوّم. مودّة: تمييز. نصارى: خبر انّ، تقديرا مرفوع.
ذلك: مبتدا، محلا مرفوع. قسّيسين: اسم مؤخّر انّ. جمله‌ى لا يستكبرون: خبر انّ، محلا مرفوع.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 121

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست