نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 131
6/ 28 آرى آنچه از قبل پنهان مىداشتند بر ايشان آشكار شد و اگر [به دنيا] بازگردانده شوند، بىگمان به آنچه از آن نهى شده بودند، بازمىگردند و آنان بىشك دروغگويانند (284) بل: حرف اضراب و ابتدا. ما: اسم موصول، مبنى، فاعل، محلا مرفوع. جملهى يخفون: خبر كانوا، محلا منصوب. لما- لام: حرف جرّ. ما: اسم موصول، مبنى، محلا مجرور. 6/ 29 و گفتند: «جز حيات دنيوى ما حيات ديگرى نيست و ما برانگيختنى نيستيم.» (29) ان: حرف نفى. هى: مبتدا، محلا مرفوع (به مفهوم حيات برمىگردد.) ما: ماء شبيه به ليس. نحن: اسم آن. بمبعوثين: جارّ و مجرور، علامت جرّ آن (ياء) و خبر ماء شبيه به ليس، محلا منصوب. 6/ 30 و اگر بنگرى زمانى كه در برابر پروردگارشان بازداشته مىشوند، [خداوند به ايشان] فرمايد: «آيا اين [برانگيختگى] حق نيست؟» گويند: «آرى، سوگند به پروردگارمان [كه حق است].» [خداوند] فرمايد: «پس به خاطر آن كه كفر مىورزيديد اين عذاب را بچشيد.» (30) بلى: حرف جواب. واو: قسم. جملهى تكفرون: خبر كنتم، محلا منصوب. 6/ 31 بىشك كسانى كه لقاى الهى را تكذيب كردند، زيانكار شدند، تا آنگاه كه قيامت ناگهان به آنان فرارسد، گويند: «دريغا بر ما بر آن چه در آن [دنيا] كوتاهى كرديم.» و ايشان بار گناهانشان را به دوش خود كشند، آگاه باشيد چه بد است، آن چه بر دوش مىكشند (31) قد: حرف تحقيق. حتّى: حرف ابتدا. بغتة: حال. يا: حرف ندا و تحسّر. حسرت: مناداى مضاف. الا: حرف تنبيه. 6/ 32 و زندگانى دنيا جز بازيچه و سرگرمى نيست و بىگمان سراى آخرت براى آنان كه تقوا پيشه مىكنند، بهتر است. آيا نمىانديشند؟ (32) ما: حرف نفى مهمل. الحياة: مبتدا. الّا: حرف حصر. لعب: خبر. لام: لام ابتدا براى تاكيد. أ: حرف استفهام. فاء: استئنافيه. 6/ 33 يقينا مىدانيم كه آن چه آنان مىگويند تو را اندوهگين مىكند. بىگمان آنان تو را تكذيب نمىكنند بلكه ستمگران آيات الهى را انكار مىكنند (33) لام: مزحلقه كه بر سر خبر انّ درآيد و جملهى يحزنك: خبر انّ، محلا مرفوع. الّذى: فاعل، محلا مرفوع. لكنّ: از حروف مشبهة بالفعل. جملهى يجحدون: خبر لكن، محلا مرفوع. 6/ 34 و به راستى قبل از تو نيز پيامبرانى تكذيب شدند ولى بر آن چه تكذيب شدند و آزار و اذيّت شدند، شكيبايى ورزيدند تا يارى ما به ايشان رسيد و براى كلمات الهى هيچ تغييردهندهاى نيست. و مسلما از اخبار پيامبران به تو رسيده است (34) لام: حرف تاكيد. قد: حرف تحقيق. رسل: نائب فاعل. واو: در كذبوا و اوذوا: نائب فاعل. مبدل: اسم لاء نفى جنس و خبر آن (موجود) محذوف است. 6/ 35 و [اى پيامبر] اگر اعراض آنان [كافران] بر تو گران مىآيد، اگر مىتوانى سوراخى در زمين يا نردبانى در آسمان بجويى تا معجزهاى [ديگر] بر آنان بياورى [تا اسلام آورند، بياور و ليكن نتوانى كرد] و اگر خداوند مىخواست آنان را به [صراط] هدايت فرا مىآورد، پس هرگز از نادانان مباش (35)
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 131