responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 134


6/ 53
و اين گونه بعضى از آنان را به بعضى ديگر آزموديم، تا بگويند: «آيا اينانند كه خداوند از ميان ما بر آنان منّت نهاده است، آيا خداوند به [احوال‌] شكرگزاران داناتر نيست؟» (53) كذلك: اسم اشاره، مبنى، مفعول مطلق، عاملش فتنا است (و فتونا كذلك فتنا بعضهم)
6/ 54
و هرگاه كسانى كه به آيات ما ايمان آورده‌اند، به نزد تو آيند، بگو: «سلام بر شما» پروردگار شما رحمت را بر خود مقرر داشته است كه هركس از شما به نادانى كار ناشايستى انجام دهد و بعد از آن توبه كند و نكوكار گردد، بى‌گمان [بداند كه‌] او بسيار خطاپوش خطابخش است (54) عليكم: جارّ و محلا مجرور، خبر سلام محلا مرفوع. ها: ضمير شأن، اسم انّ، محلا منصوب. جمله‌ى من عمل منكم سوءا: خبر انّ، محلا مرفوع.
6/ 55
و اين گونه آيات [خود] را به روشنى بيان مى‌كنيم و تا راه گناهكاران روشن شود (55)
6/ 56
بگو: «من نهى شده‌ام از اين كه كسانى را كه شما به جاى خداوند مى‌خوانيد، بپرستم.» بگو:
«من از هوس‌هاى شما پيروى نمى‌كنم و گر نه گمراه شوم و از هدايت‌يافتگان نباشم.» (56) تاء:
در نهيت نائب فاعل. اذا: حرف جواب، محلى از اعراب ندارد.
6/ 57
بگو: «به راستى من حجّت روشنى از نزد پروردگارم دارم و شما آن را تكذيب كرديد، آنچه با شتاب مى‌خواهيد، در اختيار من نيست. حكم جز به دست خداوند نيست كه حق را بيان مى‌كند و او بهترين داوران [جداكننده‌ى حق از باطل‌] است» (57) ما: مورد اوّل حرف نفى و مورد دوّم اسم موصول، مبنى، مبتداى مؤخّر، محلا مرفوع. عند: خبر مقدّم، تقديرا مرفوع.
ان: حرف نفى. الّا: حرف حصر.
6/ 58
بگو: «اگر آنچه با شتاب از من مى‌خواهيد، در اختيار من بود، بى‌گمان بين من و بين شما كار به انجام مى‌رسيد و خداوند به [احوال‌] ستمكاران داناتر است» (58) لو: حرف شرط غير جازم. لام: لام واقع در جواب حرف شرط.
6/ 59
و كليدهاى [خزائن‌] غيب نزد اوست، كسى جز او آن را نمى‌داند و آنچه در خشكى و درياست مى‌داند، و هيچ برگى [از درختى‌] فرونمى‌افتد مگر آن كه آن را مى‌داند و هيچ دانه‌اى در تاريكى‌هاى [درون‌] زمين و هيچ ترى و هيچ خشكى نيست مگر آن كه در كتابى روش [لوح محفوظ] هست (59) عند: خبر مقدّم، محلا مرفوع. مفاتح: مبتداى مؤخّر. الا: هر سه مورد حرف حصر. لا: حرف نفى و مورد دوّم و سوّم حرف زايد براى تاكيد نفى است.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر    جلد : 1  صفحه : 134
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست