ترجمه قرآن - ترجمه قرآن و نكات نحوى آن

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن جلد : 1 صفحه : 14

2/ 89
و هنگامى كه از سوى خداوند كتابى كه مؤيد آن چه [تورات‌] با آن‌ها بود به ايشان آمد، و از پيش بر آنان كه كافر شده بودند [در انتظار فرا رسيدن آن‌] پيروزى مى‌جستند، ولى وقتى كه آن چه مى‌شناختند به ايشان آمد به آن كافر شدند. پس لعنت خداوند بر كافران باد (89) لمّا:
مفعول فيه، ظرف زمان. مصدق: صفت كتاب. ل: حرف زايد براى تقويت. ما: اسم موصول، مفعول به مصدق (اسم شبه فعل). ما: فاعل، محلا مرفوع. لعنة: مبتدا، مرفوع.
2/ 90
چه بد است آن چه خودشان را به آن فروختند كه به آن چه خداوند نازل كرده بود از روى حسد كفر ورزيدند كه خداوند از فضل خود بر هركس از بندگانش كه بخواهد [كتاب وحى‌] فرومى‌فرستد پس به خشمى افزون بر خشم ديگر گرفتار شدند و براى كافران عذابى خواركننده است (90) بئس: فعل ذمّ. ما: تمييز، محلا منصوب. ان: حرف مصدرى از حروف ناصبه. بغيا: مفعول له. مهين: صفت عذاب.
2/ 91
و هرگاه به آنان گفته شود: «به آن چه خداوند نازل فرموده است ايمان بياوريد،» گويند: «به آنچه بر [پيامبر] خودمان نازل شده است، ايمان مى‌آوريم.» و به غير آن در حالى كه آن حق و مؤيّد آن چه با ايشان است، كفر مى‌ورزند. بگو: «اگر مؤمن بوديد پس چرا پيش از اين پيامبران خدا را مى‌كشتيد؟» (91) بما: جارّ و محلا مجرور (در هر سه مورد). وراء: مفعول فيه، ظرف مكان. و: حاليّه. مصدقا: حال. مع: مفعول فيه، ظرف مكان. كم: مضاف اليه، محلا مجرور.
فاء: حرف عطف. لم- ل: حرف جرّ+ ما: اسم استفهام، محلا مجرور.
2/ 92
و به تحقيق موسى با معجزات آشكار نزد شما آمد. سپس در غياب او گوساله را به پرستش گرفتيد در حالى كه شما ستمكار بوديد (92)
2/ 93
و [ياد آريد] زمانى را كه از شما پيمان گرفتيم و [كوه‌] طور را بر بالاى سر شما برافراشتيم و فرموديم: «آن چه را به شما داديم با نيرومندى بگيريد و بشنويد.» گفتند: «شنيديم و نافرمانى كرديم.» و به سبب كفر آنان [پرستش‌] گوساله با دلشان آميخته شد. بگو: «اگر مؤمن هستيد، چه بد است آن چه ايمانتان شما را به آن فرمان مى‌دهد.» (93) فوق: مفعول فيه، ظرف مكان.
ما: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب. اشربوا: فعل ماضى مجهول. واو: نائب فاعل.
العجل: مفعول به. (مضاف آن حذف شده در اصل: حبّ العجل) بئسما: (- بقره/ 90) ايمان: فاعل. مؤمنين: خبر كان، منصوب و علامت نصب آن (ياء) و حرف (نون) عوض از تنوين در مفرد آن (مؤمنا) است.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن جلد : 1 صفحه : 14

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست