ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 149

6/ 152
و به مال يتيم نزديك نشويد، مگر به وجهى كه آن نكوتر باشد، تا اين كه به حدّ بلوغ خود برسد، و پيمانه و ترازو را به انصاف تمام بپيماييد. ما بر هيچ‌كس، جز به اندازه‌ى توانش تكليف نمى‌كنيم. و آن‌گاه كه [در مقام داورى و شهادت‌] سخن گوييد به عدالت رفتار كنيد، هر چند خويشاوند [شما] باشد، و به عهد الهى وفا كنيد، اين [امورى‌] است كه [خداوند] شما را به آن توصيه فرموده است، باشد كه شما پند گيريد (152) الّا: حرف حصر، بالّتى: جارّ و محلا مجرور. هى: مبتدا، محلا مرفوع. احسن: خبر آن. حتى: حرف جرّ و غايت. اشدّ: مفعول به. الّا:
حرف حصر. وسع: مفعول به دوّم. لو: حرف شرط غير جازم. ذا: خبر كان، علامت نصب آن (الف) و از اسماء خمسه است. قربى: مضاف اليه، تقديرا مجرور. ذلكم: اسم اشاره، مبتدا، محلا مرفوع. تذكّرون: خبر لعلّ، محلا مرفوع.
6/ 153
و [بدانيد كه‌] اين [عقايد و احكام‌] راه راست من است، بنابراين از آن پيروى كنيد و از راه‌هاى ديگر پيروى نكنيد كه شما را از راه او جدا مى‌سازد. اين [امرى‌] است كه [خداوند] شما را به آن توصيه فرموده است، باشد كه شما تقوا پيشه كنيد (153) هذا: اسم انّ، محلا منصوب. صراط: خبر انّ، تقديرا مرفوع. ياء: مضاف اليه، محلا مجرور. مستقيما: حال از صراطى.
6/ 154
سپس به موسى كتاب [آسمانى تورات‌] را داديم، تا [نعمت را] بر كسى كه نيكى كرده است، تمام كنيم و براى اين كه هر چيزى را [در آن كتاب‌] به روشنى بيان كنيم. و [آن كتاب‌] هدايت و رحمتى باشد، تا ايشان به لقاى پروردگارشان [در قيامت‌] ايمان بياورند (154) تماما:
مفعول له و تفصيلا و هدى و رحمة: معطوف بر تماما هستند. هم: اسم لعلّ و جمله‌ى يؤمنون: خبر لعلّ، محلا مرفوع.
6/ 155
و اين [قرآن كريم‌] كتابى مبارك است كه ما آن را نازل كرديم، پس از آن پيروى كنيد و پرهيزگار باشيد، تا شما مشمول رحمت قرار گيريد (155) مبارك: صفت كتاب. جمله‌ى ترحمون: خبر لعلّ، محلا مرفوع.
6/ 156
تا [در قيامت‌] نگوييد: «كتاب [آسمانى‌] فقط بر دو طايفه‌ى [يهود و نصارى‌] قبل از ما نازل شده است و ما از آموختن و بررسى آن‌ها بى‌خبر بوده‌ايم.» (156) ان: حرف مصدرى و ناصبه.
تقولوا: فعل مضارع، علامت نصب آن حذف (نون) از آخر است. ما: حرف كافّه. كتاب: نائب فاعل. ان: ان مخفّفه از مثقّله، اسم آن (نا) محذوف است. جمله‌ى كنّا عن دراستهم لغافلين:
خبر ان، محلا مرفوع. لام: حرف تاكيد كه بعد از انّ بر سر جمله‌ى خبرى آمده است و اگر خبر يك كلمه باشد آن را (لام) مزحلقه خوانند. غافلين: خبر كان، علامت نصب آن (ياء) است.
6/ 157
يا نگوييد: «اگر كتاب بر ما نازل مى‌شد، يقينا ما از آنان هدايت‌يافته‌تر بوديم.» اينك حجّت و هدايت و رحمتى از جانب پروردگارتان به سوى شما آمده است. پس كيست ستمگرتر از كسى كه آيات الهى را تكذيب كند و از آن روى برتابد؟ به زودى كسانى را كه از آيات ما روى برمى‌گردانند، به خاطر آن چه اعراض مى‌كردند، با سخت‌ترين عذاب مجازات خواهيم كرد (157) لو: حرف شرط غير جازم. نا: اسم انّ، محلا منصوب. الكتاب: نائب فاعل. لام: جواب حرف شرط (لو) فاء: حرف تعليل، قد: حرف تحقيق. من: اسم استفهام، مبنى، مبتدا، محلا مرفوع، اظلم: خبر آن. الّذين: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب. جمله‌ى يصدفون:
خبر كانوا، محلا منصوب.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 149

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست