ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 170

7/ 156
«و براى ما در اين دنيا و در آخرت نيكى مقرّر فرما، به راستى ما به سوى تو هدايت يافته‌ايم.» فرمود: «عذاب من كه آن را به هر آن‌كس كه بخواهيم مى‌رسانيم، ولى رحمت من همه چيز را فرا گرفته است، پس به زودى آن را براى آنان كه تقوا پيشه مى‌كنند و زكات مى‌پردازند و آنان كه خود به آيات ما ايمان مى‌آورند، مقرّر خواهيم كرد.» (156) الدّنيا: بدل از هذه. جمله‌ى هدنا اليك: خبر انّ، محلا مرفوع. من: مفعول به، محلا منصوب. عذابى و رحمتى: هر دو مورد مبتدا، تقديرا مرفوع و ياء: مضاف اليه، محلا مجرور.
7/ 157
كسانى كه از فرستاده‌ى [خداوند] پيامبر امّى پيروى مى‌كنند، [نشانه‌هاى‌] او را آن گونه كه در تورات و انجيل نزد آنان نوشته شده، مى‌يابند، [پيامبرى كه‌] آنان را به نيكى فرمان مى‌دهد و ايشان را از بدى بازمى‌دارد، و پاكيزه‌ها را بر آنان حلال مى‌شمرد و پليدها را بر ايشان حرام مى‌دارد و از آنان قيد و بندهاى سنگينشان را كه بر آنان تحميل شده بود، برمى‌دارد. پس كسانى كه به او ايمان آوردند و او را ارجمند داشتند و ياريش كردند و از نورى كه همراه او نازل شده پيروى كردند، آنان همان رستگارانند (157) النّبىّ: بدل از الرّسول. الامى: صفت براى النّبى، الّذى: صفت دوّم براى النّبى، محلا منصوب. مكتوبا: حال از ضمير غايب (ه) در يجدونه.
الّتى: صفت براى الاغلال، محلا منصوب. الّذى: صفت النور، محلا منصوب. مع: مفعول فيه، ظرف مكان. ه: مضاف اليه آن. هم: ضمير فصل در ميان مبتدا و خبر.
7/ 158
بگو: «هان اى مردم! به يقين من فرستاده‌ى الهى به سوى همه‌ى شما هستم، همان [خداوندى‌] كه فرمانروايى آسمان‌ها و زمين از آن اوست. هيچ خدايى جز او نيست كه زنده مى‌كند و مى‌ميراند، پس به خداوند و فرستاده‌اش، پيامبر امّى، كه به خداوند و كلمات او ايمان دارد، ايمان بياوريد، و از او پيروى كنيد، باشد كه شما هدايت يابيد.» (158) يا: حرف ندا، اىّ: منادا، مبنى، محلا منصوب. ها: حرف تنبيه. النّاس: بدل از اىّ. جميعا: حال از ضمير (كم) در اليكم، له: جارّ و محلا مجرور، خبر مقدّم، محلا مرفوع. لا: حرف نفى جنس، اله:
اسم لاى نفى جنس و خبرش (موجود) محذوف است. الّا: حرف استثناء، هو: بدل از خبر محذوف، محلا مرفوع. النّبى: بدل از رسول، الامّى: صفت النّبى. الّذى: صفت دوّم النّبى.
جمله‌ى تهتدون: خبر لعلّ، محلا مرفوع.
7/ 159
و از قوم موسى گروهى هستند كه به حق هدايت مى‌نمايند و طبق آن داورى مى‌كنند (159) امة: مبتداى مؤخّر و من قوم: خبر مقدّم، محلا مرفوع.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 170

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست