ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 176

7/ 196
به يقين سرور من، آن خدايى است كه قرآن را نازل كرده است، و او شايستگان را دوست دارد (196) ولىّ: اسم انّ، تقديرا منصوب و ياء: مضاف اليه، محلا مجرور. الّذى: صفت لفظ جلاله، محلا مرفوع. جمله‌ى يتولّى الصّالحين: خبر (هو) محلا مرفوع.
7/ 197
و كسانى را كه به جاى [خداوند] مى‌خوانيد، نمى‌توانند شما را يارى كنند و نه بر خويشتن يارى رسانند (197)
7/ 198
و اگر آنان را به سوى هدايت دعوت كنيد، گوش نمى‌كنند و ايشان را مى‌بينى كه به سوى تو مى‌نگرند، در حالى كه نمى‌بينند (198) تدعوا: مضارع مجزوم، علامت جزم آن حذف (نون) و يسمعوا: جواب شرط مجزوم، علامت جزم آن حذف (نون) از آخر است. واو: حاليّه.
7/ 199
عفو پيشه ساز و به نيكى امر كن و از جاهلان روى بگردان (199)
7/ 200
و اگر وسوسه‌اى از سوى شيطان تو را برانگيزد، به خداوند پناه ببر، بى‌شك او شنواى داناست (200) امّا- ان: حرف شرط جازم+ ما: حرف زايد.
7/ 201
به راستى كسانى كه تقوا پيشه مى‌كنند زمانى كه خيالى از سوى شيطان به ايشان مى‌رسد، [خداوند را] ياد آرند و آن‌گاه خود بينا شوند (201) اذا: فجائيّه. هم: مبتدا، محلا مرفوع.
7/ 202
و يارانشان آنان [ديگر شياطين‌] را به گمراهى مى‌كشانند و كوتاهى نمى‌كنند (202)
7/ 203
و هرگاه براى آنان آيه‌اى نياورى، مى‌گويند: «چرا آن را [از پيش خود] بر نمى‌سازى؟» بگو:
«من تنها از آن چه از جانب پروردگارم به من وحى مى‌شود پيروى مى‌كنم. اين [قرآن‌] روشنگريهايى از سوى پروردگار شماست و براى قومى كه ايمان مى‌آورند، هدايت و رحمتى است» (203) تأت: فعل مضارع مجزوم، علامت جزم آن حذف حرف علّه (ياء) از آخر است.
لو لا: حرف تحضيض (برانگيختن) هدى: معطوف به بصائر، تقديرا مرفوع.
7/ 204
و هرگاه قرآن خوانده شود، به آن گوش بسپاريد و [در محضرش‌] خاموش باشيد، باشد كه شما مورد رحمت قرار گيريد (204) القرآن: نايب فاعل. كم: اسم لعلّ، محلا منصوب، ترحمون:
خبر لعل، محلا مرفوع.
7/ 205
و پروردگارت را بامدادان و شامگاهان با تضرّع و ترس در دلت و فروتر از بانگ بلند، ياد كن و از غافلان مباش (205) تضرّعا: حال تأويل به مشتق (متضرّعا)
7/ 206
به راستى كسانى كه نزد پروردگار تو هستند [در مقام قربند] از عبادت او تكبّر نمى‌ورزند و او را تسبيح مى‌گويند و بر او سجده مى‌كنند (206) عند: مفعول فيه، ظرف زمان.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 176

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست