ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 177

8. [سوره‌ى انفال (غنايم) مدنى، 75 آيه‌]
به نام خداوند بخشنده‌ى مهربان‌
8/ 1
[اى پيامبر!] از تو درباره‌ى [تقسيم‌] غنايم سؤال مى‌كنند، بگو: «غنايم مخصوص خداوند و پيامبر است.» پس از خداوند پروا كنيد و در بين خودتان آشتى نماييد و اگر مؤمن هستيد از خداوند و پيامبرش اطاعت كنيد (1) ذات: مفعول به. مؤمنين: خبر كان، علامت نصب آن (ياء) و حرف (نون) عوض از تنوين در مفرد آن (مؤمنا) است.
8/ 2
مؤمنان همان كسانى هستند كه هرگاه خداوند ذكر شود دل‌هايشان بيمناك گردد و هنگامى كه آيات او بر آنان خوانده شود بر ايمانشان بيفزايد و بر پروردگارشان توكّل كنند (2) انّ: از حروف مشبهة بالفعل، ما: كافّه، المؤمنون: مبتدا، علامت رفع آن (واو) و حرف (نون) عوض از تنوين در مفرد آن (مؤمن) است. الّذين: خبر، محلا مرفوع. اللّه و آيات: هر دو نايب فاعلند. ايمانا: تمييز.
8/ 3
همانان كه نماز را برپامى‌دارند و از آن چه به آنان روزى بخشيده‌ايم، مى‌بخشند (3) الّذين: بدل از الّذين در آيه‌ى قبل.
8/ 4
آنان همان مؤمنان حقيقى‌اند، بر ايشان در نزد پروردگارشان درجاتى و آمرزشى و روزى شايسته‌اى است (4) هم: ضمير فصل. حقا: صفت جانشين مفعول مطلق (المؤمنون ايمانا حقا)
8/ 5
[اى پيامبر!] هم چنان كه پروردگارت تو را از خانه‌ات [مدينه‌] به حق [براى جنگ بدر] بيرون آورد، در حالى كه گروهى از مؤمنان سخت كراهت داشتند (5) كما: جارّ و محلا مجرور. لام: مزحلقه كه براى تاكيد بر سر خبر (انّ) آمده است.
8/ 6
[و] با تو در مورد حق- بعد از روشن شدنش، مجادله مى‌كردند، گويى كه آنان را به سوى مرگ مى‌رانند و ايشان نظاره مى‌كنند (6) ما: حرف مصدرى. كان: از حروف مشبهة بالفعل، ما: كافّه. هم: مبتدا، محلا مرفوع.
8/ 7
و [ياد آريد] زمانى را كه خداوند به شما وعده داده بود كه يكى از دو طايفه [كاروان بازرگانى قريش، يا لشكر مشركان‌] نصيب شماست، و شما دوست داشتيد كه گروه غير مسلّح نصيب شما باشد، ولى خداوند مى‌خواست كه با كلمات خود حق را احقاق نمايد و ريشه‌ى كافران را قطع كند (7) اذ: اسم ظرفى، مفعول به براى فعل محذوف (اذكروا) احدى: مفعول به، تقديرا منصوب، الطائفتين: مضاف اليه، علامت جرّ آن (ياء) است.
8/ 8
تا حق را احقاق كند و باطل را محو گرداند، هر چند مجرمان كراهت داشته باشند (8) لام:
لام تعليل مقدّر به (ان) ناصبه. لو: حرف شرط غير جازم.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 177

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست