ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 187

9. [سوره‌ى توبه، مدنى، 129 آيه‌]
9/ 1
[اين سوره‌] برائتى است از جانب خداوند و پيامبر او، به كسانى از مشركان كه [شما مسلمانان‌] با آنان پيمان بسته‌ايد (1) براءة: خبر براى مبتداى محذوف (هذه براءة)
9/ 2
پس [اى مشركان‌] چهار ماه [از دهم ذى‌الحجّه تا دهم ربيع الآخر، با آسودگى‌] در اين سرزمين سير كنيد و بدانيد كه بى‌شك شما نمى‌توانيد خداوند را ناتوان سازيد و به يقين خداوند خواركننده‌ى كافران است (2) اربعة: مفعول فيه، ظرف زمان. غير: خبر انّ.
الكافرين: مضاف اليه، علامت جرّ آن (ياء) و حرف (نون) عوض از تنوين در مفرد آن (كافر) است.
9/ 3
و [اين سوره‌] اعلامى است از جانب خداوند و پيامبر او به مردم در روز حجّ اكبر [روز عيد قربان‌] كه به راستى خداوند و پيامبر او از مشركان بيزارند، پس اگر توبه كنيد، آن براى شما بهتر است و اگر روى بگردانيد بدانيد كه بى‌شك شما نمى‌توانيد خداوند را ناتوان سازيد و كسانى را كه كفر ورزيده‌اند از عذابى دردناك خبر بده (3) اذان: خبر براى مبتداى محذوف (هذا اذان)
9/ 4
مگر كسانى از مشركان كه [شما مسلمانان‌] با آنان پيمان بسته‌ايد [و] سپس آنان از [حقوق‌] شما چيزى نكاسته‌اند، واحدى را بر ضد شما پشتيبانى نكرده‌اند. پس پيمان آنان را تا سر آمدشان به پايان رسانيد، به يقين خداوند پرهيزگاران را دوست دارد (4) الّا: حرف استثناء، الّذين: اسم موصول، مبنى، مستثنى، محلا منصوب.
9/ 5
پس زمانى كه ماه‌هاى حرام [چهار ماه فوق يا رجب، ذوالقعده، ذوالحجّه، محرّم‌] سپرى شد، مشركان را هرجا كه يافتيد بكشيد و آنان را دستگير كنيد و به محاصره‌شان درآوريد و در هر كمينگاهى بر سر راه آنان بنشينيد، پس اگر توبه كردند و نماز برپاداشتند و زكات پرداختند، راهشان را بگشاييد، مسلما خداوند خطاپوش خطابخش است (5) حيث: مفعول فيه، ظرف مكان، محلا منصوب.
9/ 6
و اگر يكى از مشركان از تو پناهندگى خواست، به او پناه بده تا كلام الهى را بشنود، سپس او را به مكان امنش برسان، اين به خاطر آن است كه آنان قومى ناآگاهند (6) حتّى: حرف جرّ و غايت و مقدّر به (ان) ناصبه. ذلك: مبتدا، محلا مرفوع. جمله‌ى لا يعلمون: صفت قوم، محلا مرفوع.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 187

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست