ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 189

9/ 14
با آنان [مشركان‌] پيكار كنيد تا خداوند ايشان را به دست شما عذاب كند و رسوايشان سازد و شما را بر ايشان پيروز گرداند و دل‌هاى گروه مؤمنان را شفا بخشد (14) يعذب: جواب طلب و يخز، ينصر و يشف به يعذّب معطوفند و همه مجزومند. علامت جزم يخز و يشف به حذف حرف (ياء) است، در اصل يخزى و يشفى بوده است.
9/ 15
و خشم، دل‌هاى ايشان [مشركان‌] را ببرد و خداوند از هركس كه بخواهد توبه مى‌پذيرد، و خداوند داناى حكيم است (15) يذهب: معطوف است به يعذّب.
9/ 16
آيا پنداشته‌ايد كه به حال خود رها مى‌شويد، در حالى كه خداوند هنوز كسانى را كه از شما جهاد مى‌كنند و به جاى خداوند و پيامبر او و مؤمنان همرازى نگرفته‌اند معلوم نداشته است.
و خداوند به آن چه عمل مى‌كنيد آگاه است (16) لمّا: حرف جزم و نفى. الّذين: مفعول به، محلا منصوب. لا: هر دو مورد حرف زايد براى تاكيد نفى.
9/ 17
مشركان را نسزد كه مساجد الهى را آباد كنند، در حالى كه بر كفر خودشان شاهدند، آنانند كه اعمالشان تباه شده است و خود جاودانه در آتش دوزخند (17) ما: حرف نفى. شاهدين: حال از فاعل يعمروا. اولئك: مبتدا و جمله‌ى حبطت اعمالهم: خبر آن، محلا مرفوع. خالدون:
خبر براى (هم) علامت رفع آن (واو) و حرف (نون) عوض از تنوين در مفرد آن (خالد) است.
9/ 18
مساجد الهى را تنها كسانى آباد مى‌كنند كه به خداوند و روز بازپسين ايمان آورده، و نماز برپا داشته و زكات پرداخته و جز از خداوند نترسيده‌اند، پس اميد است كه اينان از هدايت‌يافتگان باشند (18) انّ: از حروف مشبهه و ما: كافّه. من: اسم موصول، مبنى، فاعل، محلا مرفوع. يخش: فعل مضارع مجزوم، علامت جزم آن حذف (ياء) از آخر است. الّا: حرف حصر. عسى: فعل ماضى ناقص و اولئك: اسم عسى، محلا مرفوع و ان يكونوا: خبر عسى، محلا منصوب. من المهتدين: خبر يكونوا، محلا منصوب.
9/ 19
آيا آب دادن حاجيان و آباد كردن مسجد الحرام را مانند [ايمان و عمل‌] كسى مى‌شماريد كه به خداوند و روز بازپسين ايمان آورده و در راه خدا جهاد كرده است؟ [اين دو] در نزد خداوند برابر نيستند، و خداوند قوم ستمگران را هدايت نمى‌كند (19) ا: حرف استفهام تعجّبى. كمن:
جارّ و محلا مجرور. جمله‌ى لا يهدى القوم الظالمين: خبر براى اللّه، محلا مرفوع.
9/ 20
و كسانى كه ايمان آورده‌اند و هجرت كرده‌اند و در راه خدا با اموالشان و جان‌هايشان به جهاد پرداخته‌اند، در نزد خداوند مرتبه‌اى بلند دارند و آنان همان رستگارانند (20) الّذين: اسم موصول، مبنى، محلا مرفوع. اعظم: خبر آن. درجة: تمييز. اولئك: مبتدا، محلا مرفوع. هم:
ضمير فصل.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 189

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست