ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 190

9/ 21
پروردگارشان ايشان را به رحمتى از جانب خود و رضوانى و باغ‌هايى كه در آن نعمتى پايدار هست، بشارت مى‌دهد (21) لهم: جارّ و مجرور، خبر مقدّم، محلا مرفوع.
9/ 22
همواره، جاودانه در آن [باغ بهشت‌] بمانند، به يقين نزد خداوند اجرى عظيم است (22) خالدين: حال از ضمير مفعولى (هم) در يبشرهم. ابدا: مفعول فيه، ظرف زمان. عند: مفعول فيه، ظرف مكان.
9/ 23
هان! اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، اگر پدرانتان و برادرانتان كفر را بر ايمان برگزينند [آنان را] دوست مگيريد، و هركس از شما ايشان را دوست گيرد، آنان همان ستمگرانند (23) اىّ:
مناداى نكره‌ى مقصوده، مبنى، محلا منصوب. ها: حرف تنبيه، الّذين: بدل از اىّ، محلا منصوب. اولياء: مفعول به دوّم. هم: ضمير فصل.
9/ 24
[اى پيامبر!] بگو: «اگر پدرانتان و فرزندانتان و برادرانتان و همسرانتان و خاندانتان و اموالى كه اندوخته‌ايد و تجارتى كه از كسادش مى‌ترسيد و خانه‌هايى كه به آن‌ها علاقه داريد، در نزد شما از خداوند و پيامبرش و جهاد در راهش محبوب‌تر است، پس منتظر باشيد تا خداوند فرمانش را [به ميان‌] آورد.» و خداوند قوم فاسقان را هدايت نمى‌كند (24) آباء: اسم كان و احبّ: خبر كان. حتى: حرف جرّ مقدّر به (ان) ناصبه. جمله‌ى لا يهدى القوم الفاسقين:
خبر اللّه، محلا مرفوع.
9/ 25
به راستى خداوند شما را در جاهاى بسيارى و در روز جنگ حنين يارى كرده است، آن‌گاه كه زيادى [لشكر] تان شما را شگفت زده كرد ولى از شما چيزى را بى‌نياز نكرد و زمين با همه‌ى فراخى خود بر شما تنگ آمد، سپس پشت كنان [از دشمن‌] روى‌گردان شديد (25) مدبرين: حال.
9/ 26
سپس خداوند آرامش خود را بر پيامبرش و بر مؤمنان نازل كرد و سپاهيانى را نازل كرد كه شما آن‌ها را نمى‌ديديد و كسانى را كه كفر ورزيدند، عذاب كرد و اين كيفر كافران است (26) ثم: حرف عطف. ذلك: اسم اشاره، مبنى، مبتدا، محلا مرفوع. الكافرين: مضاف اليه، علامت جرّ آن (ياء) و حرف (نون) عوض از تنوين در مفرد آن (كافر) است.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 190

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست