ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 194

9/ 41
سبك‌بار، و گران‌بار [به سوى جهاد] رهسپار شويد و با اموال و جان‌هايتان در راه خدا جهاد كنيد كه اگر بدانيد اين براى شما بهتر است (41) خفافا: حال از فاعل انفروا. ذلكم: مبتدا، محلا مرفوع. جمله‌ى تعلمون: خبر كنتم، محلا منصوب.
9/ 42
اگر مالى دسترس و سفرى سهل باشد، حتما [منافقان‌] از تو پيروى مى‌كنند، ولى آن راه پرمشقّت [تبوك‌] بر آنان دور آمده است و به زودى به خداوند سوگند ياد خواهند كرد كه اگر مى‌توانستيم، يقينا به همراه شما بيرون مى‌آمديم، [آنان با اين اعمال منافقانه‌] خودشان را هلاك مى‌كنند، و خداوند مى‌داند كه بى‌شك ايشان دروغ‌گويند (42) لو: حرف شرط غير جازم هر دو مورد، عرضا: خبر كان و اسم آن محذوف است. لام: حرف جواب شرط هر دو مورد.
لكن: حرف استدراك. مع: مفعول فيه، ظرف مكان، كم: مضاف اليه، محلا مجرور. لام آخر:
مزحلقه براى تاكيد است.
9/ 43
[اى پيامبر!] خداوند از تو درگذرد، چرا پيش از آن كه [احوال‌] راستگويان برايت روشن شود و دروغ‌گويان را بشناسى، به آنان اجازه دادى؟ (43) لم- لام: حرف جرّ+ ما: اسم استفهام، مبنى، محلا مجرور. حتّى: حرف جرّ و غايت و مقدّر به (ان) ناصبه. الّذين: فاعل، محلا مرفوع.
9/ 44
كسانى كه به خداوند و روز بازپسين ايمان دارند، براى اين كه با اموال و جان‌هايشان جهاد كنند، [براى ترك جهاد] از تو اجازه نمى‌خواهند، و خداوند به [احوال‌] تقواپيشگان داناست (44) الّذين: فاعل، محلا مرفوع. ان: حرف ناصبه و مصدرى.
9/ 45
تنها كسانى [براى ترك جهاد] از تو اجازه مى‌خواهند كه به خداوند و روز بازپسين ايمان ندارند و دل‌هايشان به شك آلوده است و در شك خود نيز ترديد مى‌كنند (45) انّ: از حروف مشبهة بالفعل و ما: كافّه. فاء: حرف عطف و هم: مبتدا، محلا مرفوع.
9/ 46
اگر آنان اراده‌ى بيرون رفتن داشتند، براى آن سازوبرگى مهيّا مى‌كردند، ولى خداوند از انگيزه‌ى آنان كراهت داشت، ازاين‌رو ايشان را بازداشت و [به ايشان‌] گفته شد: «با ماندگان بمانيد.» (46) جمله‌ى اقعدوا مع القاعدين: نايب فاعل، محلا مرفوع.
9/ 47
اگر با شما بيرون مى‌آمدند جز شرّ و فساد براى شما نمى‌افزودند و در ميان شما رخنه مى‌كردند، در حالى كه درباره‌ى شما فتنه‌جويى مى‌كردند، و در ميان شما براى ايشان جاسوسانى هست و خداوند به [احوال‌] ستمگران داناست (47) ما: حرف نفى. الّا: حرف حصر، خبالا مفعول به دوّم. خلال: مفعول فيه، ظرف مكان. الفتنه: مفعول به دوّم. فيكم: خبر مقدّم، محلا مرفوع و سمّاعون: مبتداى مؤخّر.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 194

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست