ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 196

9/ 55
پس نه اموالشان و نه اولادشان تو را به شگفتى نيندازد. جز اين نيست كه خداوند مى‌خواهد آنان را در زندگى دنيا به وسيله‌ى آن [اموال و اولاد] عذاب كند و جان‌هايشان، در حالى كه كافرند برآيد (55) لا: حرف نهى و مورد دوّم حرف نفى زايد براى تاكيد است. انّ: از حروف مشبهة بالفعل. لام: حرف جرّ مقدّر به (ان) ناصبه، جمله‌ى هم كافرون: حال، محلا منصوب.
9/ 56
و [منافقان‌] به خداوند سوگند ياد مى‌كنند كه به يقين آنان از شمايند، در حالى كه آنان از شما نيستند، ولى ايشان قومى هستند كه [از شما] مى‌ترسند (56) لام: لام مزحلقه كه براى تاكيد قسم بر سر خبر آمده است. منكم: جارّ و محلا مجرور، خبر انّ، محلا مرفوع. ما: حرف نفى و هم: مبتدا، محلا مرفوع و منكم: خبر آن، محلا مرفوع. جمله‌ى يفرقون: صفت براى قوم، محلا مرفوع.
9/ 57
اگر پناه‌گاهى يا غارهايى با گريزگاهى بيابند، شتابان به سوى آن روى مى‌آورند (57) واو:
حاليّه، هم: مبتدا، محلا مرفوع.
9/ 58
و از آنان [منافقان‌] كسى هست كه در صدقات [تقسيم زكات‌] از تو عيب مى‌گيرد، پس اگر از آن [زكات‌] به آنان داده شود، راضى شوند، و اگر از آن به آنان داده نشود، ناگهان خشمگين مى‌گردند (58) اذا: فجائيّه.
9/ 59
و اگر آنان به آن چه خداوند و پيامبرش به ايشان بخشيده‌اند، راضى مى‌شدند و مى‌گفتند:
«خداوند ما را بس است به زودى خداوند و پيامبر او از فضل خويش به ما مى‌بخشند كه ما به خداوند مشتاقيم،» [براى ايشان بهتر بود] (59) ما: اسم موصول، مبنى، مفعول به، محلا منصوب. حسب: مبتدا، نا: مضاف اليه، محلا مجرور. سين: حرف استقبال.
9/ 60
صدقات تنها براى فقيران و مسكينان و كاركنان بر [جمع‌آورى‌] آن و دلجويى‌شدگان [تا اسلام آورند]، و در راه آزادى بردگان و وام‌داران و در راه خدا و در راه ماندگان است كه فريضه‌ى الهى است و خداوند داناى حكيم است (60) انّ: از حروف مشبهة بالفعل و ما: كافّه.
قلوب: نايب فاعل براى اسم مفعول المؤلّفه. فريضة: مفعول مطلق براى فعل محذوف.
9/ 61
و از آنان كسانى هستند كه پيامبر را مى‌آزارند و مى‌گويند: «او سراپا گوش است.» [اى پيامبر] بگو: «گوش نيكو [خوش باور بودن پيامبر] به نفع شماست كه به خداوند ايمان دارد و مؤمنان را تصديق مى‌كند و رحمت [الهى‌] براى كسانى از شماست كه ايمان آورده‌اند.» و كسانى كه رسول خدا را مى‌آزارند، [بدانند كه‌] عذابى دردناك دارند (61) الّذين: مبتداى مؤخّر و خبر مقدّم آن (بعض منهم الّذين) محذوف است. اذن: خبر براى مبتداى محذوف (هو)

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 196

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست