ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 201

9/ 87
راضى شدند كه با بر جاى ماندگان باشند و بر دل‌هايشان مهر نهاده شده است، در نتيجه نمى‌فهمند (87)
9/ 88
ولى پيامبر و كسانى كه همراه او ايمان آورده‌اند، با اموالشان و جان‌هايشان جهاد مى‌كنند و اينانند كه خيرات نصيب ايشان است و ايشان همان رستگارانند (88) لكن: حرف استدراك.
مع: مفعول فيه، ظرف مكان. هاء: مضاف اليه، محلا مجرور. اولئك: هر دو مورد مبتدا، محلا مرفوع.
9/ 89
خداوند براى آنان باغ‌هايى آماده ساخته است كه از زير [درختان‌] آن رودها روان است كه جاودانه در آن باشند، اين رستگارى عظيم است (89) جنّات: مفعول به، علامت نصب آن كسره‌ى آخر است. خالدين: حال. ذلك: مبتدا، محلا مرفوع.
9/ 90
و عذرآورندگان اعرابى [به نزد تو] آمدند كه به آنان اجازه‌ى [خانه‌نشينى‌] داده شود، و آنان [منافقان‌] كه به خداوند و پيامبر او دروغ گفتند نيز خانه‌نشين شدند، زودا كه به كسانى از آنان كه كفر ورزيدند، عذابى دردناك خواهد رسيد (90) الّذين: اسم موصول، مبنى، مورد اوّل فاعل، محلا مرفوع و مورد دوّم مفعول به، محلا منصوب. عذاب: فاعل.
9/ 91
بر ناتوانان و بر بيماران و بر آنان كه چيزى نمى‌يابند كه انفاق كنند، هيچ گناهى نيست، به شرطى كه براى خداوند و رسولش نيك‌انديش باشند، [و] بر نيكوكاران هيچ راهى [براى ملامت‌] نيست و خداوند خطاپوش خطابخش است (91) لا: هر دو مورد حرف زايد براى تاكيد نفى و مورد سوّم حرف نفى است. ما: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب. حرج:
اسم مؤخّر ليس و خبر مقدّمش (على الضعفاء) است. اذا: مفعول فيه، ظرف زمان و داراى معناى شرطى، محلا منصوب.
9/ 92
و [نيز تقصيرى‌] نيست بر كسانى كه چون به نزد تو آمدند كه [براى رفتن به جنگ‌] سوارشان كنى، گفتى: «چيزى پيدا نمى‌كنم كه بر آن سوارتان كنم»، برگشتند، در حالى كه چشمانشان اشك فرومى‌ريخت از اندوه اين كه چيزى نمى‌يابند كه انفاق كنند (92) واو: حرف عطف و على الّذين: معطوف به همان جمله در آيه‌ى قبل است. ما: مورد اوّل حرف زايد، و مورد دوّم و سوّم اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب.
9/ 93
راه [ملامت‌] تنها بر كسانى است كه در حالى كه توانگرند، از تو اجازه‌ى [خانه‌نشينى‌] مى‌خواهند و به اين راضى شده‌اند كه با بر جاى ماندگان باشند و خداوند بر دل‌هايشان مهر نهاده است، در نتيجه در نمى‌يابند (93) انّ: از حروف مشبهة بالفعل و ما: كافّه. واو: حاليّه، هم:
مبتدا، محلا مرفوع. مع: مفعول فيه، ظرف مكان. جمله‌ى لا يعلمون: خبر براى مبتدا (هم)، محلا مرفوع.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 201

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست