ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 202

9/ 94
[اى مؤمنان!] هنگامى كه به سوى آنان [منافقان‌] بازگشتيد، براى شما عذر مى‌آورند. [اى پيامبر!] بگو: «عذر نياوريد كه هرگز به [سخن‌] شما ايمان نخواهيم آورد، به راستى كه خداوند ما را از بعضى خبرهاى شما آگاه ساخته است، و به زودى خداوند و پيامبر او عمل شما را خواهند ديد، سپس به جانب داناى پنهان و پيدا بازگردانده مى‌شويد، آن‌گاه شما را به آن چه انجام مى‌داديد، آگاه مى‌كند.» (94) اذا: مفعول فيه، ظرف زمان، محلا منصوب. قد: حرف تحقيق. ثمّ: حرف عطف. جمله‌ى تعملون: خبر (كنتم) محلا منصوب.
9/ 95
هنگامى كه به سوى آنان بازگشتيد، براى شما به خداوند سوگند ياد خواهند كرد كه از آنان صرف نظر كنيد، پس از آنان روى بگردانيد، چرا كه آنان پليدند و به جزاى آن چه به دست مى‌آورند، جايگاهشان جهنّم است (95) سين: حرف استقبال. مأوى: مبتدا، تقديرا مرفوع.
جزاء: مفعول له. جمله‌ى يكسبون: خبر كانوا، محلا منصوب.
9/ 96
[منافقان‌] براى شما سوگند ياد مى‌كنند كه از ايشان راضى شويد، پس اگر شما نيز از ايشان راضى شويد، بى‌شك خداوند از قوم فاسقان راضى نخواهد شد (96) لام: حرف تعليل مقدّر به (ان) ناصبه. جمله‌ى لا يرضى عن القوم الفاسقين: خبر (انّ) محلا مرفوع.
9/ 97
اعراب از نظر كفر و نفاق شديدتر [از ديگران‌] اند و در ندانستن حدود آن [احكامى‌] كه خداوند بر پيامبرش نازل فرموده است، سزاوارتر [از ديگران‌] اند، و خداوند داناى حكيم است (97) كفرا: تمييز و نفاقا: معطوف به كفرا و اجدر: معطوف به اشدّ، الّا- ان: حرف مصدرى و نصب+ لا: حرف نفى. يعلموا: مضارع منصوب و علامت نصب آن حذف (نون). ما: اسم موصول، مبنى، مضاف اليه، محلا مجرور. حكيم: خبر دوّم.
9/ 98
و بعضى از اعرابى‌ها كسانى‌اند كه آن چه انفاق مى‌كنند، غرامت مى‌شمارند و براى شما [مؤمنان‌] انتظار پيشامدهاى ناگوار دارند، پيشامد ناگوار بر خودشان باد، و خداوند شنواى داناست (98) من: اسم موصول، مبنى، مبتداى مؤخّر براى خبر مقدّم محذوف (بعض من الاعراب) ما: مفعول به، محلا منصوب. مغرما: مفعول به دوّم.
9/ 99
و بعضى از اعرابى‌ها كسانى‌اند كه به خداوند و روز بازپسين ايمان دارند و آن چه را انفاق مى‌كنند، مايه‌ى تقرّب در نزد خداوند و دعاهاى پيامبر مى‌شمارند. آگاه باشيد كه آن [انفاقها] مايه‌ى تقرّب ايشان است، به زودى خداوند ايشان را در جوار رحمت خود درآورد، به راستى كه خداوند خطاپوش خطابخش است (99) الا: حرف تنبيه. ها: اسم براى (انّ) محلا منصوب.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 202

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست