ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 215

10/ 54
و اگر آن چه در روى زمين است، براى هر كسى كه ستم كرده است، باشد. قطعا آن را براى بازخريد [خود از عذاب‌] مى‌داد، و چون عذاب را ببينند، ندامت [خود] را پنهان دارند و در بين آنان به عدالت داورى شود و بر آنان ستم نرود (54) ما: اسم موصول، مبنى، اسم مؤخّر انّ، محلا منصوب. لمّا: مفعول فيه، ظرف زمان، محلا منصوب.
10/ 55
آگاه باشيد كه به يقين آن چه در آسمان‌ها و زمين است، از آن خداوند است. آگاه باشيد كه بدون شك وعده‌ى الهى حق است ولى اكثرشان نمى‌دانند (55) الا: حرف تنبيه، ما: اسم مؤخّر (انّ) محلا مرفوع. لله: خبر مقدّم، محلا مرفوع. جمله‌ى لا يعلمون: خبر لكنّ، محلا مرفوع.
10/ 56
او زنده مى‌كند و مى‌ميراند و به سوى او بازگردانده مى‌شويد (56) جمله‌ى يحيى: خبر، محلا مرفوع. ترجعون: فعل مجهول، واو نائب فاعل آن.
10/ 57
هان اى مردم! به يقين [قرآن‌] از سوى پروردگارتان پندى براى شما و شفايى براى آن چه در سينه‌ها است هدايت و رحمتى براى مؤمنان آمده است (57) الناس: بدل از اىّ. هدى:
معطوف به موعظة، تقديرا مرفوع.
10/ 58
[اى پيامبر!] بگو: «تنها به فضل الهى و به رحمت او بايد شاد باشند كه اين از هر آن چه [از مال دنيا] مى‌اندوزند، بهتر است» (58) فاء: حرف زايد براى ربط بذلك: جارّ و مجرور، بدل از (فضل اللّه) محلا مجرور. هو: مبتدا، محلا مرفوع.
10/ 59
بگو: «مرا خبر دهيد كه آن چه از رزقى كه خداوند براى شما فرستاده است [چرا] بعضى از آن را حرام و [بعضى را] حلال قرار داديد.» بگو: «آيا خداوند به شما اجازه داده است. يا بر خداوند دروغ مى‌بنديد؟» (59) ما: اسم موصول، مبنى، مفعول به، محلا منصوب.
10/ 60
و كسانى كه بر خداوند دروغ مى‌بندند، به روز قيامت چه گمان دارند؟ به راستى خداوند بر مردم داراى بخشايش است ولى اكثرشان شكرگزارى نمى‌كنند (60) ما: اسم استفهام، مبنى، مبتدا، محلا مرفوع و ظنّ: خبر آن و الّذين: مضاف اليه، محلا مجرور. لام: لام مزحلقه براى تاكيد بر سر خبر (انّ) آمده است. جمله‌ى لا يشكرون: خبر لكنّ، محلا مرفوع.
10/ 61
و [اى پيامبر!] تو در هيچ كارى نيستى، و هيچ [آيه‌اى‌] از قرآن را از سوى او تلاوت نمى‌كنى و هيچ عملى نمى‌كنيد مگر آن كه، آن‌گاه كه به آن مى‌پردازيد، ما بر شما گواه باشيم، و هم‌سنگ ذرّه‌اى نه در زمين و نه در آسمان و نه كوچكتر از آن و نه بزرگتر از آن از پروردگارت پنهان نيست مگر آن كه در كتابى مبين [لوح محفوظ] ثبت است (61) ما: در هر سه مورد حرف نفى. لا: مورد اوّل حرف نفى و سه مورد بعدى حرف زايد براى تاكيد نفى است. الّا: مورد اوّل حرف حصر و مورد دوّم حرف استثناء.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 215

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست