ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 219

10/ 89
[خداوند] فرمود: «دعاى شما دو تن اجابت شد، پس استقامت كنيد و راه كسانى را كه نمى‌دانند تبعيّت مكنيد.» (89) دعوت: نايب فاعل. الّذين: مضاف اليه، محلا مجرور.
10/ 90
و بنى اسرائيل را از دريا گذرانديم، آن‌گاه فرعون و لشكريانش از روى ظلم و تجاوز ايشان را دنبال كردند تا وقتى كه غرقاب او را بگرفت، گفت: «ايمان آوردم كه هيچ خدايى جز آن كه بنى اسرائيل به او ايمان آورده‌اند، نيست و من از تسليم‌شدگانم» (90) ببنى: جارّ و مجرور، علامت جرّ آن (ياء) و حرف (نون) آن در حالت اضافه حذف شده است، اسرائيل:
مضاف اليه، علامت جرّ آن فتحه‌ى آخر است. بغيا: مفعول له. حتّى: حرف ابتداء.
10/ 91
آيا اكنون [ايمان مى‌آورى؟] در حالى كه قبلا عصيان مى‌كردى و از مفسدان بودى؟ (91) أ:
استفهام توبيخى. قبل: مفعول فيه، ظرف زمان، محلا منصوب.
10/ 92
پس امروز بدن [بى‌جان‌] تو را [از دريا] نجات دهيم [و به ساحل اندازيم،] تا براى كسانى كه از پس تو مى‌آيند، مايه‌ى عبرتى باشد، و به يقين بسيارى از مردم از آيات ما غافلند (92) لام: براى تعليل و مورد دوّم حرف جرّ و مورد سوّم لام مزحلقه كه براى تاكيد بر سر خبر آمده است.
10/ 93
در حقيقت ما بنى اسرائيل را در جايگاهى درست مأوا داديم، و از پاكيزه‌ها به ايشان روزى بخشيديم، و اختلاف نكردند مگر آن كه علم [به قرآن و اسلام‌] به آنان رسيد. بدون شك پروردگارت در روز قيامت درباره‌ى آن چه اختلاف ورزيده‌اند، بين آنان داورى خواهد كرد (93) لام: حرف تاكيد براى قسم مقدّر و قد: حرف تحقيق. بنى: مفعول به، علامت نصب آن (ياء) و حرف (نون) از آخر آن در حالت اضافه حذف شده است. حتّى: حرف غايت و جرّ. جمله‌ى يقضى بينهم: خبر انّ، محلا مرفوع و يختلفون: خبر كانوا، محلا منصوب.
10/ 94
پس [اى پيامبر!] اگر از آن چه بر تو نازل كرده‌ايم در شك هستى، از كسانى كه قبل از تو كتاب [آسمانى‌] خوانده‌اند بپرس [كه حقّانيّت قرآن كريم در آن‌ها ثبت شده است‌] به يقين حق از جانب پروردگارت به سوى تو آمده است. پس هرگز از ترديدكنندگان مباش (94) ممّا- من:
حرف جرّ+ ما: اسم موصول، مبنى، محلا مجرور. الّذين: مفعول به، محلا منصوب.
10/ 95
و از كسانى كه آيات الهى را تكذيب كردند مباش كه از زيانكاران خواهى شد (95)
10/ 96
به يقين كسانى كه سخن پروردگارت [وعده‌ى غضب الهى‌] بر آنان تحقّق يافته است ايمان نمى‌آورند (96)
10/ 97
و لو آن كه هر معجزه‌اى بر ايشان بيايد، مگر وقتى كه عذاب دردناك را ببينند (97) واو:
حاليّه. لو: حرف شرط غير جازم. حتّى: حرف غايت و جرّ.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 219

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست