ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 221

10/ 107
و اگر خداوند [براى آزمون‌] ضررى به تو رساند، برطرف كننده‌اى جز خود او بر آن وجود ندارد و اگر خيرى براى تو بخواهد، هيچ بازدارنده‌اى براى فضل او نخواهد بود، كه آن را به هركس از بندگانش بخواهد مى‌رساند، و او خطاپوش خطابخش است (107) لا: حرف نفى جنس و كاشف: اسم آن و خبر آن (موجود) محذوف است، الّا: حرف استثناء، هو: بدل از خبر محذوف، محلا مرفوع. رادّ: مثل كاشف.
10/ 108
بگو: «هان! اى مردم، به يقين حق از سوى پروردگارتان براى شما آمده است. پس هركس هدايت يابد، فقط به سود خويش هدايت مى‌يابد و هركس گمراه گردد، تنها به زيان خود گمراه مى‌گردد، و من بر شما كارگزار نيستم.» (108) ان: از حروف مشبهة بالفعل، ما: ماء كافّه. ما: ماء شبيه به ليس، انا: اسم آن، محلا مرفوع، و كيل: خبر آن، محلا منصوب.
10/ 109
و از آن چه بر تو وحى مى‌شود پيروى كن و صبر كن، تا خداوند داورى فرمايد و او بهترين داوران است (109) ما: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب. يوحى: فعل مضارع مجهول و ضمير مستتر (هو) نايب فاعل آن. حتّى: حرف غايت و جرّ مقدّر به (ان) ناصبه.
11. [سوره‌ى هود، مكّى، 123 آيه‌]
به نام خداوند بخشنده‌ى مهربان‌
11/ 1
الف، لام، راء. [اين‌] كتابى است كه از جانب حكيمى آگاه آيات آن استوار يافته، سپس به روشنى بيان شده است (1) كتاب: خبر براى مبتداى (هذا) محذوف. لدن: اسم، مبنى، محلا مجرور.
11/ 2
كه جز خداوند را نپرستيد. به يقين من براى شما از جانب او هشداردهنده و بشارت‌آورنده‌ام (2) الّا:- ان: حرف نصب و مصدرى و لا: حرف نفى. الّا: حرف حصر. اللّه: مفعول به. نذير: خبر انّ.
11/ 3
و اين كه از پروردگارتان آمرزش بخواهيد، سپس به سوى او بازگرديد كه شما را تا مدّتى معيّن به نيكى برخوردار سازد و به هر صاحب فضيلتى، حقش را عطا كند و اگر روى بگردانيد، به راستى من بر شما از عذاب روزى بزرگ بيمناكم (3) متاعا: مفعول مطلق. ذى:
مضاف اليه، علامت جرّ آن (ياء) و از اسماء خمسه است. فضله: مفعول به دوّم و هاء:
مضاف اليه، محلا مجرور.
11/ 4
بازگشت شما به سوى خداوند است و او بر هر چيزى تواناست (4)
11/ 5
آگاه باشيد كه آنان [منافقان‌] دلشان را مى‌گردانند تا [سخنان خود را] از او [پيامبر] پنهان دارند، آگاه باشيد آن‌گاه كه آنان جامه‌هايشان را بر سر مى‌كشند [خداوند] آن چه را پنهان مى‌دارند و آنچه را آشكار مى‌دارند، مى‌داند. به راستى او به درون دل‌ها داناست (5) الا: هر دو مورد حرف تنبيه. لام: حرف تعليل مقدّر به (ان) ناصبه. ما: اسم موصول، مبنى، مفعول به.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 221

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست