ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 240

12/ 38
و من از آيين پدرانم ابراهيم و اسحاق و يعقوب پيروى كرده‌ام. براى ما سزاوار نيست كه چيزى را به خداوند شريك قائل شويم. اين از فضل خداوند بر ما و بر مردم است، ولى بيشتر مردم شكرگزارى نمى‌كنند (38) ابراهيم: بدل از اباء، علامت جرّ آن فتحه‌ى آخر است. جمله‌ى لا يشكرون: خبر لكنّ، محلا مرفوع.
12/ 39
[آن‌گاه يوسف گفت:] اى دو هم صحبت زندانى من! آيا خدايان گوناگون بهترند يا خداوند واحد قهّار؟ (39) صاحبى: مناداى مضاف، علامت نصب آن (ياء) و (نون) در حالت اضافه از آخر آن حذف شده است. ام: حرف عطف و اللّه: معطوف بر ارباب.
12/ 40
شما به جاى او [خداوند واحد قهّار] جز نام‌هايى كه خودتان و پدرانتان آن‌ها را [خدا] نام نهاده‌ايد، نمى‌پرستيد كه خداوند هيچ حجّتى بر آن نازل نكرده است. حكم جز براى خداوند نيست. دستور داده است كه جز او را نپرستيد، اين دين استوار است، ولى بيشتر مردم نمى‌دانند (40) الّا: هر سه مورد حرف حصر. اسماء: مفعول به. سمّيتموها- سمّى: فعل ماضى+ تم: فاعل آن+ واو: حرف زايد براى اشباع حركت ميم+ ها: مفعول به، محلا منصوب. ما: هر دو مورد حرف نفى. ان: حرف نفى. الحكم: مبتدا و الّا- ان: حرف نصب و مصدرى+ لا: حرف نفى. ايّاه: مفعول به فعل (لا تعبدوا)
12/ 41
اى دو يار زندانى من! امّا [تعبير خوابتان چنين است‌] يكى از شما دو تن [بار ديگر] به خواجه‌ى خود شراب مى‌نوشاند و امّا ديگرى به دار آويخته مى‌شود و پرندگان از سرش مى‌خورند. امرى كه شما دو تن درباره‌ى آن [از من‌] نظر خواستيد، گزارده شده [حتمى‌] است (41) امّا: هر دو مورد حرف شرط و تفصيل.
12/ 42
و [يوسف‌] به يكى از آن دو كه گمان مى‌كرد [از زندان‌] نجات مى‌يابد، گفت: «مرا نزد خواجه‌ى خود ياد كن!» ولى شيطان يادآورى [يوسف را] به خواجه‌اش از خاطرش برد، در نتيجه [يوسف‌] چند سال در زندان بماند (42) ناج: خبر انّ، تقديرا مرفوع در اصل (ناجو) بود و (واو) به خاطر مكسور بودن ما قبلش به (ياء) تبديل شده و براى تنوين حذف شده است.
بضع: مفعول فيه، ظرف زمان.
12/ 43
و پادشاه [مصر، روزى‌] گفت: «البتّه من [در خواب‌] هفت گاو فربهى كه هفت [گاو] لاغر آن‌ها را مى‌خوردند، ديدم، و نيز هفت خوشه‌ى سبز و [هفت خوشه‌ى‌] ديگر خشكيده‌اى [در خواب ديدم.] اى سران قوم! اگر خواب تعبير مى‌كنيد، در [تعبير] خوابم به من نظر دهيد.» (43) جمله‌ى ارى سبع بقرات سمان: خبر انّ، محلا مرفوع. الملا: بدل از اىّ. جمله‌ى تعبرون:
خبر كنتم، محلا منصوب.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 240

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست