ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 255

13/ 43
و كسانى كه كفر ورزيده‌اند گويند: «تو فرستاده‌ى [خداوند] نيستى.» بگو: «خداوند و كسى كه نزد او علم كتاب [دانش قرآن‌] است، بين من و شما شاهدى بسنده است.» (43) مرسلا:
خبر فعل ناقص. شهيدا: تمييز. من: معطوف به لفظ جلاله اللّه.
14. [سوره‌ى ابراهيم، مكّى، 52 آيه‌]
به نام خداوند بخشنده‌ى مهربان‌
14/ 1
الف، لام، راء. [اين‌] كتابى است كه آن را به سوى تو نازل كرديم تا مردم را به اذن پروردگارشان از تاريكى‌ها [گمراهى‌ها] به سوى روشنايى [هدايت‌]، به سوى راه آن عزيز ستوده، بيرون آورى (1) الر: از حروف مقطّعه‌ى كتاب كريم است و محلى از اعراب ندارد.
كتاب: خبر براى مبتداى (هذا) محذوف.
14/ 2
خداوندى كه آن چه در آسمان‌ها و آن چه در زمين است از آن اوست، و واى بر كافران از عذابى سخت [كه روز قيامت خواهند ديد.] (2) اللّه: بدل از (الحميد)، الّذى: صفت اللّه.
ويل: مبتدا.
14/ 3
[همان‌] كسانى كه زندگى دنيا را بر آخرت دوست‌تر مى‌دارند، و [مردم را] از راه خدا بازمى‌دارند و آن را ناهموار مى‌خواهند، آنان در گمراهى دوراند (3) الّذين: بدل از (الكافرين)، اولئك: مبتدا، محلا مرفوع.
14/ 4
و ما هيچ پيامبرى را جز به زبان قومش نفرستاديم، تا [احكام الهى‌] را براى آنان بيان كند.
آن‌گاه خداوند هركس را بخواهد گمراه مى‌كند و هركس را بخواهد هدايت مى‌كند و او عزيز حكيم است (4) ما: حرف نفى. الّا: حرف حصر. من: هر دو مورد اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب. هو: مبتدا، محلا مرفوع.
14/ 5
و به راستى موسى را با آيات خود فرستاديم كه قوم خويش را از تاريكى‌ها به سوى روشنايى بيرون آور، و به آنان ايّام اللّه [روزهايى كه حوادث مهم الهى در آن‌ها رخ داده‌] را يادآورى كن، بى‌شك در اين [يادآورى‌] براى هر صبركننده‌ى شكرگزارى عبرت‌هاست (5) لام: لام قسم براى قسم مقدّر و تاكيد. قد: حرف تحقيق. موسى: مفعول به، تقديرا منصوب.
ان: حرف تفسير. لام: حرف تاكيد.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 255

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست