نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 259
14/ 25 ميوهاش را هر زمان به اذن پروردگارش مىدهد، و خداوند براى مردم اين مثلها را مىزند، باشد كه ايشان پند گيرند (25) جملهى يتذكّرون: خبر (انّ) محلا مرفوع. 14/ 26 و مثل كلمهى پليد [شرك و اعتقاد باطل] مانند درختى پليد است كه [ريشهى آن] از روى زمين بركند شده و هيچ قرارى [پايه و ريشهاى] بر آن نيست (26) ما: حرف نفى مهمل، من قرار: مبتدا محلا مرفوع. 14/ 27 خداوند كسانى را كه ايمان آوردهاند، در زندگانى دنيا و در آخرت با گفتار استوار [اعتقاد راسخ] پايدار مىدارد، و خداوند ستمگران [كافران] را گمراه مىگذارد، و خداوند هر چه خواهد انجام مىدهد (27) ما: مفعول به، محلا منصوب. 14/ 28 آيا به [داستان] كسانى كه [شكر] نعمت الهى را به كفران تبديل كردند و قوم خود را به خانهى هلاكت [جهنّم] درآوردند، ننگريستى؟ (28) كفرا و دار: هر دو مفعول به دوّم. 14/ 29 [آنجا] جهنّم است كه به آن درآيند و چه بد قرارگاهى است (29) جهنّم: بدل از (دار البوار) بئس: فعل ماضى براى ذمّ و القرار: فاعل آن و مخصوص به ذمّ (هى) محذوف است. 14/ 30 و [مشركان] براى خداوند همتايانى قرار دادند تا [مردم را] از راه او گمراه كنند. بگو: « [چند روزى در زندگى دنيا] كامياب شويد كه بىشك بازگشت شما به سوى آتش [دوزخ] است.» (30) 14/ 31 [اى پيامبر!] به بندگان من كه ايمان آوردهاند بگو: «نماز را برپادارند و از آن چه به ايشان روزى دادهايم قبل از آن كه روزى فرارسد كه در آن نه خريدوفروشى هست و نه دوستى، پنهان و آشكارا انفاق كنند» (31) الّذين: صفت لعبادى. سرا: حال. لا: حرف نفى. بيع: مبتدا و لا: حرف نفى زايد براى تأكيد. 14/ 32 خداوند كسى است كه آسمانها و زمين را آفريده است و از آسمان آبى فروفرستاده است، آنگاه به وسيلهى آن براى شما از ميوهها روزى برآورده است، و براى شما كشتى را رام ساخته است تا به فرمان او [به ارادهى الهى] در دريا روان شود، و براى شما رودها را رام كرده است (32) الّذى: اسم موصول، خبر، محلا مرفوع. 14/ 33 و [خداوند] خورشيد و ماه را كه پيوسته روانند، براى شما رام كرده است و شب و روز را براى شما رام كرده است (33) دائبين: مثنّى و حال از (الشّمس)، علامت نصب آن (ياء) است.
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 259