ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 261

14/ 43
[كافران‌] شتابان سرهاى خود به بالا گرفته، چشم بر هم نمى‌زنند و [از سرگشتگى‌] دل‌هايشان تهى است (43) مهطعين و مقنعى: هر دو مورد حال از (الابصار) در آيه‌ى قبل‌اند.
14/ 44
[اى پيامبر!] مردم را از روزى بترسان كه عذاب بر آنان مى‌آيد. آن‌گاه كه ستم پيشه كرده‌اند، گويند: «اى پروردگار ما! ما را تا مدّتى كوتاه مهلت ده تا دعوت تو را اجابت نماييم و از پيامبران پيروى كنيم.» [پاسخ شنوند:] «آيا شما نبوديد كه قبل از اين سوگند مى‌خورديد كه شما را هيچ زوالى نيست؟!» (44) نجب: فعل مضارع مجزوم، جواب طلب. ما: حرف نفى.
14/ 45
«و در خانه‌هاى كسانى كه بر خودشان ستم كردند، ساكن شديد و بر شما آشكار شد كه با ايشان چه كرديم و براى شما مثل‌ها زديم.» (45) كيف: اسم استفهام، حال از (فعلنا)، محلا منصوب.
14/ 46
و مسلما آنان مكر خود را به كار بردند و [كيفر] مكر آنان نزد خداوند است و اگرچه كوه‌ها از مكرشان از جاى كنده شود (46) ان: حرف نفى، لام: لام تعليل مقدّر به (ان) ناصبه يا لام جحود.
14/ 47
پس هرگز خداوند را خلاف‌كننده‌ى وعده‌ى خود به پيامبرانش مپندار. به راستى خداوند شكست‌ناپذير انتقام‌گيرنده است (47) نون: نون تاكيد ثقيله. مخلف: مفعول به دوّم، رسل:
مفعول به مخلف. ذو: خبر دوّم (انّ) علامت رفع آن (واو) و از اسماء خمسه است.
14/ 48
روزى كه زمين به غير اين زمين و آسمان‌ها [به غير اين آسمان‌ها] تبديل گردد، و [همگان‌] در پيشگاه خداوند يگانه‌ى قهّار حاضر شوند (48) غير: مفعول به.
14/ 49
و در آن روز مجرمان را بينى كه در زنجيرها به هم بسته شده‌اند (49) مقرّنين: حال از [المجرمين‌]
14/ 50
جامه‌هايشان از قطران [مس گداخته با قير] است و آتش چهره‌هايشان را مى‌پوشاند (50)
14/ 51
تا اين كه خداوند هر كسى را طبق آن چه كه به دست آورده است، جزا بدهد، به يقين خداوند سريع الحساب است (51) ما: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب.
14/ 52
اين [آيات و قرآن‌] ابلاغى براى مردم است تا بدان هشدار داده شوند و بدانند كه او خداوند يگانه است و تا صاحبان خرد پند گيرند (52) لام: در سه مورد لام تعليل مقدّر به (ان) ناصبه است. اولو: فاعل، علامت رفع آن (واو) است.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 261

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست