نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 268
16/ 7 و بارهايتان را به شهرى مىبرند كه جز با به رنج انداختن خودتان نمىتوانستيد به آن برسيد. به راستى پروردگارتان رئوف و مهربان است (7) الّا: حرف حصر. لام: لام مزحلقه. 16/ 8 و اسبان و استران و خران را [بيافريد] تا اين كه بر آنها سوار شويد و مايهى زينت [باشد]، و چيزهايى كه شما نمىدانيد مىآفريند (8) الخيل: مفعول به براى فعل محذوف بر اشتغال. زينة: مفعول له. ما: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب. 16/ 9 و [نشان دادن] راه راست بر عهدهى خداوند است و بعضى از آن [راهها] كج است. و اگر [خداوند] مىخواست همگى شما را هدايت مىكرد (9) لام: حرف جواب شرط (لو) اجمعين: تاكيد بر (كم) 16/ 10 او كسى است كه از آسمان آبى فروفرستاد كه آشاميدنى شما از آن است، و از آن درختى [گياهى روياند] كه در آن [چهارپايان را] مىچرانيد (10) شراب: مبتداى مؤخّر و خبر مقدّمش محذوف است. 16/ 11 با آن [آب باران] براى شما زراعت [گندم و جو و حبوبات] و زيتون و درخت خرما و انگورها و از همهى ميوههاى [ديگر] مىروياند. به يقين در اين [امور] براى مردمى كه تفكّر مىكنند عبرتى هست (11) لام: لام مزحلقه براى تاكيد و آية: اسم (انّ) و خبرش محذوف است. 16/ 12 و [خداوند] بر شما شب و روز و خورشيد و ماه را رام كرد، و ستارگان به امر او رامند. به يقين در اين [امور] براى مردمى كه تعقّل مىكنند عبرتها هست (12) 16/ 13 و آن چه براى شما در زمين به رنگهاى گوناگون آفريد؛ به يقين در اين [امور] براى مردمى كه پند مىگيرند عبرتى هست (13) ما: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب. مختلفا: حال و الوانه: فاعل براى اسم فاعل (مختلفا)، هاء: مضاف اليه، محلا منصوب. 16/ 14 او كسى است كه دريا را رام كرد تا اين كه از [راه صيد در] آن گوشت تازه بخوريد؛ و از آن زيورى [از گوهرهاى مرواريد و مرجان] بيرون مىآوريد كه آن را مىپوشيد، و در آن كشتى را، شكافندهى [سينهى دريا] مىبينى، و [خداوند چنين مقرّر فرمود] تا اين كه از فضل او [روزى] بجوييد و باشد كه شما شكرگزارى كنيد (14) لام: هر دو مورد تعليل مقدّر به (ان) ناصبه، جملهى تشكرون: خبر لعلّ، محلا مرفوع.
نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 268