ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 275

16/ 73
و [مشركان‌] به جاى خداوند چيزهايى [بت‌هايى‌] عبادت مى‌كنند كه در آسمان‌ها و زمين مالك هيچ‌گونه رزقى براى آنان نيستند و نمى‌توانند (73) ما: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب. شيئا: بدل.
16/ 74
پس براى خداوند [در عبادت‌] مثال مزنيد، به يقين خداوند مى‌داند و شما نمى‌دانيد (74)
16/ 75
و خداوند بنده‌ى مملوكى [زرخريدى‌] را مثال مى‌زند كه بر چيزى توانايى ندارد و كسى كه از جانب خود به آن روزى نيكويى داده‌ايم و او از آن در پنهان و آشكار انفاق مى‌كند، آيا برابرند؟ [پس بتان نيز با خداوند برابر نيستند!] ستايش مخصوص خداوند است، آرى بيشتر آنان نمى‌دانند (75) عبدا: بدل از (مثلا). رزقا: مفعول به دوّم. سرا: حال. بل: حرف ابتداء.
جمله‌ى لا يعلمون: خبر، محلا مرفوع.
16/ 76
و خداوند دو مرد را مثل مى‌زند كه يكى از آن دو لال است كه بر هيچ‌چيز قدرت ندارد و او سربار خداوندگار خود است كه هرجا او را مى‌فرستد، خيرى نمى‌آورد. آيا او و كسى كه به عدالت فرمان مى‌دهد و خود بر صراط مستقيم است، مساوى‌اند؟ (76) رجلين: بدل از (مثلا) علامت نصب آن (ياء) و (نون) عوض از تنوين در مفرد آن (رجلا) است. اينما: مفعول فيه، ظرف مكان، محلا منصوب. هو: مورد اوّل تاكيد بر فاعل ضمير مستتر (هو) در يستوى.
16/ 77
و غيب آسمان‌ها و زمين مخصوص خداوند است و امر قيامت به جز يك چشم بر هم زدنى نيست، يا خود نزديك‌تر [از آن‌] است. به يقين خداوند بر هر چيزى قادر است (77) ما:
حرف نفى. الّا: حرف جرّ.
16/ 78
و خداوند شما را از شكم‌هاى مادرانتان، در حالى كه چيزى نمى‌دانستيد، بيرون آورده و براى شما گوش و چشم‌ها و دل‌ها قرار داد، باشد كه شما شكر كنيد (78) كم: اسم لعلّ و جمله‌ى تشكرون: خبر آن، محلا مرفوع.
16/ 79
آيا [مشركان‌] به پرندگان رام‌شده در فضاى آسمان ننگريسته‌اند، كه كسى جز خداوند آن‌ها را نگه نمى‌دارد. به راستى در اين [امر] براى مردمى كه ايمان مى‌آورند، نشانه‌هايى هست (79) مسخّرات: حال از (الطّير)، علامت نصب آن كسره‌ى آخر است. اللّه: فاعل.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 275

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست