ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 276

16/ 80
و خداوند از خانه‌هايتان براى شما موجب آرامش ساخت و براى شما از پوست‌هاى چارپايان خانه‌هايى [خيمه و خرگاهى‌] پديد آورد كه در روز كوچيدنتان و روز اقامتتان آن [خيمه و خرگاه‌] را سبك مى‌يابيد، و از پشم‌هاى آن‌ها و كرك‌هاى آن‌ها و موهاى آن‌ها، اثاثيه و متاع تا هنگامى معيّن [پديد آورد] (80) اثاثا: معطوف به (بيوتا)، مفعول به.
16/ 81
و خداوند از آن چه براى شما آفريده است، سايبان‌ها پديد آورد و از كوه‌ها براى شما پناهگاه‌هايى قرار داد، و براى شما جامه‌هايى ساخت كه شما را از گرما نگه مى‌دارد و جامه‌هايى [زره‌هايى‌] كه شما را از آسيبتان نگه مى‌دارد، به اين سان نعمتش را بر شما تمام مى‌گرداند، باشد كه شما تسليم شويد (81) الحرّ: مفعول به دوّم. سرابيل: مفعول به. كذلك:
جارّ و مجرور، مفعول مطلق عاملش (يتمّ)، تسلمون: خبر (لعلّ)، محلا مرفوع.
16/ 82
[اى پيامبر!] پس اگر روى برتابند، جز اين نيست كه وظيفه‌ى تو ابلاغ آشكار است (82) ما:
كافّه. البلاغ: مبتداى مؤخّر.
16/ 83
نعمت خداوند را مى‌شناسند، سپس انكارش مى‌كنند، در اين حال بيشتر ايشان كافرند (83) واو: حاليّه.
16/ 84
و [ياد آر] روزى را كه از هر امّتى شاهدى برانگيزيم، آن‌گاه به كسانى كه كفر ورزيده‌اند، اذن [عذرخواهى‌] داده نمى‌شود و ايشان مورد بخشش قرار نمى‌گيرند (84) يوم: مفعول به براى فعل محذوف (اذكر) للّذين: نايب فاعل، محلا مرفوع. لا: هر دو مورد حرف نفى. واو: نايب فاعل، محلا مرفوع.
16/ 85
و چون كسانى كه ستم كرده‌اند عذاب را بنگرند، آن‌گاه نه عذابشان كاسته گردد و نه آنان مهلت داده شوند (85)
16/ 86
و چون كسانى كه شرك ورزيده‌اند، شريكانشان را ببينند، گويند: «اى پروردگار ما! اينان شريكان ما هستند كه ما به جاى تو مى‌خوانديم.» آن‌گاه به ايشان پاسخ گويند كه به راستى شما دروغ‌گوييد (86) الّذين: اسم موصول، صفت (شركاء)، محلا مرفوع. لام: مزحلقه كه براى تاكيد بر سر خبر درآمده است.
16/ 87
و در چنين روزى در پيشگاه خداوند سر تسليم افكنند و آن چه دروغ مى‌بستند از دستشان مى‌رود (87) ما: اسم موصول، فاعل، محلا مرفوع. جمله‌ى يفترون: خبر كانوا، محلا منصوب.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 276

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست