ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 277

16/ 88
كسانى كه كفر ورزيدند و [مردم را] از راه خدا بازداشتند، به خاطر آن كه فساد مى‌كردند عذابى بر عذابشان بيفزاييم (88)
16/ 89
و [ياد آر] روزى را كه در هر امّتى شاهدى از خودشان بر ايشان برانگيزيم، و تو را بر اينان شاهد آوريم، و كتاب [آسمانى قرآن‌] را براى بيان روشن هر چيزى و براى هدايت و رحمت و بشارت مسلمانان بر تو نازل كرديم (89) يوم: مفعول به براى فعل محذوف (اذكر) شهيدا: حال از ضمير (ك)، تبيانا: مفعول له، هدى: معطوف به تبيانا.
16/ 90
به راستى خداوند به عدل و احسان و بخشش به خويشاوندان فرمان مى‌دهد و از فحشا و منكر و ستم بازمى‌دارد. شما را اندرز مى‌دهد، باشد كه پند گيريد (90) ذى: مضاف اليه، علامت جرّ آن (ياء) و از اسماء خمسه است.
16/ 91
و به عهد خداوند چون عهد بستيد، وفا كنيد، و سوگندها را بعد از مؤكّد داشتن آن‌ها مشكنيد در حالى كه خداوند را بر خود ضامن گرفته‌ايد. به يقين خداوند آن چه انجام مى‌دهيد، مى‌داند (91) واو: حاليّه. كفيلا: مفعول به دوّم.
16/ 92
و مانند آن زن مباشيد كه رشته‌ى خود را بعد از محكم كردن تارهاى گسسته از هم مى‌گشود كه سوگندهاى خود را در بين خودتان وسيله‌ى خيانت سازيد كه امّتى [كافران قريش‌] از امّت ديگر [مؤمنان‌] افزون‌تر است. جز اين نيست كه خداوند شما را بدان مى‌آزمايد، و بدون شك در روز قيامت آن چه را كه در آن اختلاف مى‌كرديد، براى شما روشن خواهد ساخت (92) انكاثا: حال از (غزلها)، دخلا: مفعول به دوّم. هى: مبتدا، محلا مرفوع و اربى: خبر، تقديرا مرفوع. ما: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب.
16/ 93
و اگر خداوند مى‌خواست قطعا شما را امّت واحده‌اى قرار مى‌داد، ولى هركس را كه بخواهد بى‌راه مى‌گذارد و هركس را كه بخواهد هدايت مى‌كند و به يقين از آن چه انجام مى‌داديد سؤال خواهيد شد (93) واو: استئنافيّه، لو: حرف شرط غير جازم و لام: حرف ربط، جواب شرط و مورد دوّم لام قسم براى تاكيد. من: هر دو مورد اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب. عمّا- عن: حرف جرّ+ ما: اسم موصول، محلا مجرور.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 277

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست