ترجمه قرآن و نكات نحوى آن - برزى، اصغر

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 282

17. [سوره‌ى اسراء (در شب سير دادن، معراج)، مكّى، 111 آيه‌]
به نام خداوند بخشنده‌ى مهربان‌
17/ 1
منزّه است كسى كه شبى بنده‌اش را از مسجد الحرام [سجده‌گاه با شكوه‌] تا مسجد الاقصى [سجده‌گاه دورتر، بيت المقدّس‌] كه پيرامونش را بركت بخشيده‌ايم، سير داد؛ تا از آيات خود به او نشان دهيم، به راستى كه او خود شنوا و بيناست (1) سبحان: مفعول مطلق براى فعل محذوف (اسبّح) الّذى: مورد اوّل مضاف اليه، محلا مجرور و مورد دوّم صفت دوّم (المسجد)، ليلا و حول: هر دو مفعول فيه، ظرف زمان. لام: لام تعليل مقدّر به (ان) ناصبه.
جمله‌ى هو السّميع البصير: خبر (انّ)، محلا مرفوع، هو: مبتدا، محلا مرفوع و البصير: خبر دوّم.
17/ 2
و به موسى كتاب [آسمانى تورات را] داديم و آن را براى بنى اسرائيل [فرزندان يعقوب‌] مايه‌ى هدايتى گردانديم كه غير از من كارسازى مگيريد (2) الكتاب: مفعول به دوّم و هدى:
مفعول به دوّم، تقديرا منصوب. بنى (بنين): مجرور و علامت جرّ آن (ياء) و (نون) در حالت اضافه حذف شده است. الّا- ان: حرف تفسير+ لا: حرف نهى.
17/ 3
[اى‌] فرزندان كسانى كه همراه نوح [آنان را در كشتى‌] سوار كرديم! به راستى او بنده‌اى شكرگزار بود (3) ذرّيه: منادا (يا بدل از وكيلا) مع: مفعول فيه، ظرف مكان. جمله‌ى كان عبدا شكورا: خبر (انّ)، محلا مرفوع. و ضمير مستتر (هو) اسم كان و عبدا: خبر آن و شكورا:
صفت (عبدا)
17/ 4
و در كتاب [آسمانى تورات‌] بر بنى اسرائيل اعلام كرديم كه بى‌شك دو بار در اين ديار [بيت المقدّس‌] فساد خواهيد كرد، و سركشى بزرگى خواهيد نمود (4) لام: لام قسم براى تاكيد و نون: نون تاكيد ثقيله. مرتين: جانشين مفعول مطلق. علوا: مفعول مطلق و كبيرا:
صفت آن.
17/ 5
پس آن‌گاه كه وعده‌ى نخستين آن دو فرارسد، بر شما بندگانى از جانب خود كه سخت نيرومندند، برگماريم كه ميان خانه‌ها را [براى قتل و غارت‌] جست‌وجو كنند، و آن وعده‌اى تحقّق‌يافتنى است (5) اولاهما: مضاف اليه، تقديرا مجرور و هما: مضاف اليه دوّم، محلا مجرور. اولى: صفت (عبادا)، و علامت نصب آن (ياء) و (نون) در حالت اضافه حذف شده است.
17/ 6
سپس شما را دوباره بر ايشان چيره كنيم و شما را به اموال و پسران مدد رسانيم و نفرات شما را افزون‌تر گردانيم (6) الكرّه: مفعول به. اكثر: مفعول به دوّم، نفيرا: تمييز.
17/ 7
اگر نيكى كنيد براى خودتان نيكى كرده‌ايد و اگر بدى كنيد به زيان خود كرده‌ايد. و چون وعده‌ى ديگر فرارسد، [دشمنان را دوباره بر شما چيره كنيم‌] تا چهره‌هاى شما را اندوهگين كنند و به مسجد [الاقصى‌] داخل شوند همچنان كه بار اوّل داخل شده بودند، و بر هر چه دست يابند، به كلّى در هم كوبند (7) لام: هر سه مورد لام تعليل مقدّر به (ان) ناصبه. كما:
حرف جرّ و ما: حرف مصدرى. اوّل: جانشين مفعول مطلق. ما: اسم موصول، مفعول به، محلا منصوب. تتبيرا: مفعول مطلق.

نام کتاب : ترجمه قرآن و نكات نحوى آن نویسنده : برزى، اصغر جلد : 1 صفحه : 282

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست